یاری خدا ما را کافیست
و یا کی بیشتر از همیشه آرامش داشته ام ؟
این روزهای سخت کاری که پر آشوب ترین روزهای منند که بماند . در ذهنم زمان داروخانه دکتر ع.م که تو گلشهر بودم، و هم و غم زندگی رو نداشتم بود . ولی دیدم نه . اون موقع هم استرسهای زمان خودش رو داشت و الان چون به گذشته فکر می کنم بهتر بود
حقیقت اینه که کارم لااقل در این دنیا منو به سر منزل مقصود نمی رسونه اون دنیا رو هم نمی دونم .
اوایل که آدم شروع می کنه یک سری حرفهای کلیشه ای که همه می زنند خودم هم می زدم مثلا این که علاقه دارم و دوست دارم و لذت می برم و . دعای بیماران . ووو.
بعد چند سال که فقط یه اعصاب خراب برای آدم میمونه و باز مجبوری تحمل کنی همه اون دوستت دارم ها برای تو هم کلیشه میشه.
و می بینی که گاهی حتی نفرین هم شنیده ای که فلان فلان بشوی که مرا سوراخ سوراخ کردی یا داروهائی که بهم دادی اصلا به دردم نخورد ،به جای اینکه بیماریم درست بشه بدتر شدم،خلاصه هرچی کاسه کوزه رو رو سرت میشکنند غافل از اینکه این داروهارو پزشک معالجش برایش تجویز کرده نه من یا داروساز.
و دنبال این هستی که کم دردسرترین شغل رو برای کار انتخاب کنی و یا مثل بعضی از همکاران سابقه بالا تو بیمارستان به جای پرستار بودن حتی ترجیح میدهی در داروخانه داروهای بخشها رو بپیچی
چون اینجا تنها برای دل خودم می نویسم امروز از خودم می پرسم آیا از راهی که انتخاب کرده ای خوشحالی؟؟ یا تو بیمارستان مثل سابق پرستار میشی؟یا نسخه پیچ داروخانه،یا برای همیشه سوپر مارکت دار؟؟
اما حقیقت اینست که واقعا نمی دانم .!
می خواهم با علاقه کار کنم ولی حجم زیاد کار اجازه نمی دهد . می خواهم وقت بیشتری بگذارم ولی ندارم،
تنها همینکه درست انجام می دهم کافیست در هر حال خدارو شاکرم
حسبنا الله ونعم الوکیل
قوانین،برای تبدیل شدن از یک مدیر خوب به یک مدیر عالی
رو ,هم ,تو ,کار ,نمی ,کنم ,خودم می ,می کنم ,می نویسم ,دل خودم ,برای دل
درباره این سایت