علاوه بر اینکه پزشکی مسؤولیتی دینی است که به حد وجوب کفایی میرسد, کافی است بگوییم اهمیت دادن اسلام به این علم تا آن حد است که آن را با علم ادیان (و غیره ازعلوم همانطور که در متنها آمده) مقایسه کرده است. و این دو علم تنها علمهایی هستند که میبایست به آنها توجه خاصی کرد و برای رسیدن به آنها باید سعی و تلاش کرد.علاوه بر اینکه پزشکی یک مسؤولیت دینی است, یک ضرورت اجتماعی و انسانی و رسالت اخلاقی و مسؤولیت عقلی نیز میباشد, چون:
۱ـ ضرورتی است انسانی و اجتماعی, زیرا بر انسان واجب است تا در پیشبرد روند انسانی به سوی تحقق اهداف و بینشهایش و آرزوی رسیدن به سعادت و خوشبختی, سعی و تلاش کند تا به بالاترین درجات کمال انسانی برسد که با رسیدن به آنجا عوامل و نشانههای بدبختی و خستگی از بین خواهد رفت.
۲ـ مسؤولیتی عقلی است که به ناچار باید باشد تا انسانها باقی بمانند و برای کاهش بدبختی و بلا و دردها به آن نیازمندیم.
۳ـ بالاخره رسالتی است اخلاقی, جای شک و بدگمانی در آن نیست, چون از والایی و کمال نفسی صحبت میکند که نفوس دیگران را راضی کرده و به آنان آرامش و اطمینان میبخشد و برای همین است که هیچ کس پزشکی را, که از درمان مریض امتناع میورزد, نمیبخشد. البته اگر توانایی آن را داشته باشد, یا به علت کمبود پول مریض امتناع کند, پس تمام مردم, آن پزشک را فاید اخلاق والا و پاک میدانند.
پزشک و تجارت
از نظر اسلام, پزشکی حرفهای نیست که به وسیله آن ثروت اندوزی کرد و به خاکستر دنیا دست یافت. بلکه رسالتی است انسانی و مسؤولیتی شرعی در درجه اول است, چون هر حرفهای که صاحبش قصد دارد از آن به پول برسد, مختار است که با این یا آن معامله کند, اگر قانع شود که این معاملهاش او را به پول قانع کنندهای میرساند. واگر دریافت که این معامله نمیتواند گرسنگی و احتیاجش را برآورده سازد, میتواند با او معامله نکند. قطعا این ها شامل حال پزشک نمیشود, چون کسی که از درمان مجروحی دست بکشد – همانطور که قبلاً ذکر شد – قطعاً شریک زخم زننده است. و برای گرفتن مزد یا زیادی آن یا به هر علتی دیگر, حق آن را ندارد که در درمان تعلل کند. همچنین در درمان بیمار نمیتواند سهل انگاری یا سستی از خود نشان بدهد, همانطور که بعداً خواهیم دید.
مزد پزشک
آنچه ذکر کردیم به معنای این نیست که پزشک اصلا نباید مزد خود را بگیرد, چون در این صورت بیشتر پزشکان سربار دیگران خواهند بودو دیگر این که باعث میشود بیشتر مردم به فراگیری این علم روی نیاورند. جدای از نبوغ و ابداع که در آن به وجود نمیآورند, در نهایت انسانیت را از یک عنصری مهم, بلکه میتوان گفت از مهمترین عناصر آسایش و سعادت بخش انسانیت و پیش برنده آن به پلههای مختلف کمال و عظمت, محروم خواهد کرد.
پزشکی در دایره تجارت
اگر هدف از آموختن پزشکی به دست آوردن مال و منال باشد, در این صورت دوری از احساس انسانی و عاطفهای و مسؤولیتهای شرعی و اخلاقی را به دنبال خواهد داشت و علاوه بر آن ممکن است این علم و همچنین علوم بسیار دیگر وبالی بر انسان وانسانیت شود و به ناچار, نسبت ابداع و ژرف نگری در آن جامعه با حجم عمل و عاملان آن در آنجا هماهنگ نیست در نتیجه برای جامعه و نسلهای آینده از معارف دقیق و مهم چیزی باقی نمیماند تا به آنان ارائه شود, و به روی جامعه آفاق جدیدی در زمینههای مختلف گشوده نخواهد شد.
همچنین مؤسسههای پزشکی, حرفههایی خشک خواهند داشت که به غارت ثروت و نابودی انسان اهمیت بیشتری میدهد تا به سعادت او که در این صورت بر گرفتاری و مصیبتهایش میافزاید. بله دراین صورت شمارش مع رونق گیری علوم پزشکی شروع خواهد شد و بیشتر آموزش یافتگان, بدون درک به روخوانی خواهند پرداخت. سپس به جهل و نادانی که بیشتر, سستی و سهل انگاری را در پی دارد, خواهد انجامید. به دنبال آن, انسان اخلاق و انسان بودنش را از دست میدهد و به موجودی خسیس و خوار مبدل میشود و به گفته امام علی (علیهالسلام): چون چارپایی بسته میشود که هم و غمش علفش خواهد شد.»
زندانی کردن پزشکان نادان
به خاطر آنچه گفته شد اسلام, با قدرت و دور اندیشی در مقابل این مسأله ایستاده است.زیرا اشتغال نادان در امر پزشکی, بیشتر به افزایش درد و رنجهای مریض منجر میشود و آسایش و آیندهاش را (اگر نگوییم زندگی بسیاری را) به خطرات زیادی میکشاند. و همان طور که علمای فاسد, دین را به فساد میکشانند, پزشکان نادان نیز بدنها را فاسد میکنند و آسایش و سعادت انسان را در دنیا میربایند, پس جلوگیری از آنان و ایستادگی در مقابل آنان با تمام قدرت, واجب است.
خلاصه: بهتر است پزشک ماهر, اگر میخواهد به عملی اقدام کند که احتمال میدهد برای مریض خطری در برداشته باشد, از ولی مریض اگر کودک یا دیوانه باشد یا از خود مریض اگر بالغ و عاقل باشد, برائت بگیرد.
ملاتونین هورمونی است که در غده صنوبری (پینهآل)، غده کوچکی در مغز، تولید می شود و به تنظیم چرخه خواب و بیداری در بدن کمک می کند.
مقادیر بسیار کمی از ملاتونین در غذاهایی مانند گوشتها، حبوبات، میوهها و سبزیها وجود دارد.
ملاتونین همچنین به صورت مکمل غذایی در بازار وجود دارد، هر چند ارزش تغذیه ای شناخته شدهای ندارد.
بدن شما دارای ساعت درونی خاص خودش است که به تنظیم چرخه طبیعی ساعات خواب و بیداری (ریتم سیرکادین) کمک می کند و این کنترل تا حدی به تولید ملاتونین بستگی دارد.
تولید ملاتونین به طور طبیعی در بدن تا حدی به میزان نور و روشنایی بستگی دارد. تولید ملاتونین، در حین روزهای کوتاه فصل زمستان ممکن است زودتر، یا در اغلب موارد دیرتر شروع شود. این تغییر در روند ترشح ملاتونین ممکن است در ایجاد علائم "بیماری خلقی فصلی" (SAD) یا افسردگی زمستانی نقش داشته باشد.
میزان طبیعی ملاتونین با افزایش سن به تدریج کاهش پیدا می کند. در برخی از سالمندان ممکن است تولید ملاتونین به حد ناچیزی برسد، یا کلا قطع شود.
مکملهای غذایی ملاتونین گاهی برای درمان مشکل "جت زدگی" یا بی خوابی به کار می روند.
دانشمندان همچنین در حال تحقیق درباره ی سایر اثرات احتمالی موثر ملاتونین هستند، از جمله:
* درمان اختلال خلقی فصلی (SAD).
* کمک به تنظیم خواب افرادی که در شیفت های عصر یا شب کار می کنند.
* پیشگیری یا کاهش مشکلات خواب یا گیجی پس از جراحی.
* کاهش سردردهای مزمن خوشهای.
* همچنین شواهدی مقدماتی وجود دارد که مصرف ملاتونین به عنوان مکمل غذایی، ممکن است گسترش سرطان را در بدن متوقف کند یا به تاخیر بیندازد، دستگاه ایمنی را تقویت کند و فرآیند پیری را کُند کند.
اثبات تاثیر ملاتونین در این موارد نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
* ملاتوین همچنین از لحاظ درمان مشکلات خواب در افراد نابینا مورد بررسی قرار گرفته است. افراد نابینا که ادراکی از نور ندارند، ممکن است دچار مشکلات خواب شوند؛ مثلا در طول روز بخوابند و شب ها بیدار بمانند.
* مکمل های غذایی ملاتونین در دوزهای کم، به صورت کوتاه مدت و دراز مدت، بی خطر هستند. اما باید در مورد مصرف آن با پزشک م کنید.
* کودکان، ن باردار و شیرده نباید بدون تجویز پزشک، از ملاتونین به عنوان مکمل غذایی استفاده کنند.
* اگر هنگام مصرف ملاتونین خواب آلوده می شوید، در مدت مصرف آن، از کار با ماشین های دقیق پرهیز کنید.
عارضه جانبی مهمی که اغلب افراد هنگام مصرف مکمل ملاتونین دچار آن می شوند، خوابآلودگی است، که بعد از قطع مصرف دارو برطرف می شود.
سایر عوارض جانبی برگشت پذیر این دارو این ها هستند:
* تغییرات عروق خونی که ممکن است بر جریان خون تاثیر بگذارد.
* پایین آوردن درجه حرارت بدن (هیپوترمی)
* سردرد
* ضعف صبحگاهی
* رویاهای واضح
در صورت مصرف ملاتونین، هنگام مراجعه به هر پزشکی، آن را با وی در میان بگذارید.
دوز مناسب ملاتونین از فردی به فرد دیگر، تفاوت زیادی می کند. دوز توصیه شده معمولا 5/0 میلی گرم است.
ملاتونین در بزرگسالان با دوزهای متفاوت از 2/0 تا 20 میلی گرم، بسته به نوع استفاده از آن مصرف می شود.
اگر مشکل به خواب رفتن یا در خواب ماندن دارید، می توانید در مورد دوز مناسب با پزشک م کنید.
به جرات میتوان گفت تمام ایرانیان حداقل یک بار در عمر خود استامینوفن خوردهاند. این دارو چند سالی است که به عنوان پر مصرفترین دارو در ایران معرفی میشود. ایرانیان سال گذشته حدود یک میلیارد و ۱۰۰ میلیون قرص استامینوفن مصرف کردند. اما شاید بسیاری از شما از عوارض این دارو بیخبر باشید.
شناسنامه
استامینوفن که با نامهای تجاری تایلنول در آمریکا و پاراستامول در انگلستان به فروش میرسد، یک داروی مسکن و تب بر است که برای تسکین انواع دردهای مداوم و خفیف، سردرد، درد عضلانی، کمردرد، دندان درد، دردهای قاعدگی، درد مفاصل و درد ناشی از سرماخوردگی به کار می رود.
استامینوفن از جمله داروهای ضدتب و ضددرد غیر مخدر است که اثرات ضدالتهابی و ضدپلاکتی ندارد و با تا‡ثیر مستقیم بر مرکز حرارتی هیپوتالاموس برای انسداد اثرات مواد تب زای درونی، اثر ضد تب خود را اعمال میکند، اما با انسداد عروق محیطی باعث افزایش جریان خون در پوست و افزایش تعریق شده و در نتیجه حرارت بدن زیاد می شود.
قدرت اثر استامینوفن در مهار سنتز پروستاگلندینها در سیستم اعصاب مرکزی به اندازه آسپرین است اما قدرت مهار سنتز پروستاگلندین های محیطی دارو از آسپرین کمتر است ، درنتیجه فاقد آثار مشخص بالینی ضد تورم و ضد رماتیسمی است. استامینوفن از مجرای گوارش به سرعت و به طور کامل جذب میشود. ۲۵ درصد دارو به پروتئین پیوند می یابد، تقریباً ۹۰تا ۹۵ درصد آن در کبد شکسته می شود و از طریق ادرار دفع می شود و کمتر از ۵ درصد استامینوفن بدون تغییر دفع می شود.
نیمه عمر دفع دارو یک تا ۴ ساعت است. مصرف بیش از حد دارو در کوتاه مدت، باعث طولانی شدن نیمه عمر دارو و اثرات سمی آن می شود. نیمه عمر بیش تر از ۴ ساعت با ازبین رفتن بافت کبدی همراه است و نیمه عمر بیشتر از ۱۲ ساعت باعث اغما میشود.
اپی نفرین (Epinephrine)
مواد مصرف: در ایست قلبی ناشی آسیستول – PEA- در فیبرلاسیون بطنی و تاكیكاری بدون نبض كه به شوك و CPR جواب ندادهاند – در برایكاری علامت دار به صورت انفوزیون- درمان شوك آنافیلاكسی به صورت تزریق عضلانی و وریدی از محلول 1000/1
مقدار و طریقه مصرف: در احیاء قلبی- ریوی: ۱mgبه صورت IV و یا IO و در صورت نیاز تكرار آن هر 5-3 دقیقه
انفوزیون ۱۰-۲mcgدر درمان برایكاری علامت دار- 5/0- 3/0 میلی لیتر تزریق Im برای شوك آنافیلاكسی بزرگسالان و در صورت نیاز تكرار آن هر 15 تا 20 دقیقه
وازوپرسین ( Vassopressin)
موارد مصرف: در درمان آسیستول- PEA – VF و VT بدون نبض
مقدار و طریقه مصرف: به مقدار 40 IU (واحد بینالمللی) به صورتIV/IO و تنها یك بار به عنوان دوز اول و یا دوم اپی نفرین استفاده میشود.
آتروپین (Atropine)
موارد مصرف: در آسیستول و PEA با میزان ضربان كمتر از 60 – درمان برایكاردی علامت دار – مسمومیت با ارگانوفسفاتها
مقدار و طریقه مصرف: در ایست قلبی ۱mgبه صورتIV/IO هر 5-3 دقیقه تا سقف ۳mg داده میشود، در برایكاردی علامت دار 0.5 mg و در صورت نیاز تا سقف mg/kg 04/0 داده می شود.
آمیودارون( Amiodarone)
موارد مصرف: درمان VF - VT بدون نبض–Stable VT – reentry SVT – پلی مورفیك VT با QT نرمال – تاكیكاردی با QRSپهن
مقدار و طریقه مصرف: در VF و VT بدون نبض بعد از شوك دوم یا سوم به صورت 300 میلی گرم تزریق IV/IO و سپس 150 میلیگرم – در سایر موارد ابتدا 150 میلی گرم در عرض 10 دقیقه و به دنبال آن انفوزیون 1 mg/minبرای 6 ساعت و سپس 0.5mg/min برای ساعت به عنوان دوز نگهدارنده تا سقف دوز 2.2g/24h ساعت داده میشود.
لیدوكائین (Lidocaine)
موارد مصرف: درمان VF و VT بدون نبض – درمان VT ضربان دار و انواع SVT
مقدار و طریقه مصرف: در ابتدا mg/kg 1/5 – 1 به صورت وریدی و سپس mg/kg 0.75 – 0.5 داده میشود تا سقف دوز mg/kg 3
منیزیم سولفات( Magnesiom sulphate)
موارد مصرف: درمان Torsades de pointes (پلی مورفیك VT به همراه QRS طولانی شده ) -هیپومنیزیمیا
مقدار و طریقه مصرف: 2 – 1 گرم به همراه 10 سی سی سرم قندی 5% به صورت تزریق سریع وریدی در خلال 20-5 دقیقه داده شود. اگر Torsades de pointesبه همراه نبض باشد تزریق آهسته وریدی با 100 سی سی سرم قندی 5% در خلال60-5 دقیقه صورت میگیرد.
آدنوزین( Adenosine)
موارد مصرف: درمان re-entry SVT كه به تحریك واگ جواب نمیدهد كه به صورت Stable VT و تاكیكاردی با QRSباریك
مقدار و طریقه مصرف: ۶mg به صورت تزریق سریع وریدی(IV PUSH) در عرض 1 تا 3 ثانیه و اگر موثر نبود 1 تا 2 دقیقه بعد 12 میلیگرم دیگر داده می شود و در صورت عدم پاسخگوئی 12 میلی گرم دیگر نیز داده شود.
كلسیم كلراید( Calcium chloride)
موارد مصرف: در مسمومیت با CCB (داروهای مسدود كننده كانال كلسیم) - هیپوكلسمی – هیپركالمی
مقدار و طریقه مصرف: mg/kg 16-8 از محلول %10 آن تزریق میشود.
وراپامیل( Verapamil)
موارد مصرف: reenrty SVT كه به تحریك واگ پاسخ نمی دهد – VT stable با كمپلكس باریك
كنترل ریت قلبی در حضور فیبریلاسیون دهلیزی و فلاتر دهلیزی (Af/AF)
مقدار و طریقه مصرف: 5-5/2 میلی گرم به صورت وریدی در خلال 2 دقیقه داده میشود و در صورت عدم پاسخگویی 5-10 میلی گرم دیگر در خلال 15 تا 30 دقیقه تا سقف دوز 20 میلی گرم داده میشود. داروی دیلتیازم نیز با دوز mg/kg 0.25 و به دنبال آن mg/kg 0.35 نقش مشابهی دارد.
ایندرال(Inderal)
موارد مصرف: تاكیكاردی با كمپلكس باریك ناشی از reentry كه با تحریك واگ و آدنوزین كنترل نمیشود ، كنترل ریت قلبی در حضور فیبریلاسیون دهلیزی و فلاتر دهلیزی (Af/AF)
مقدار و طریقه مصرف: mg/kg 0.1 به صورت آهسته وریدی در 3 دوز مساوی هر 2تا 3 دقیقه برای بیمار تزریق می شود. سرعت تزریق نباید بیش از mg/min 1 باشد. ممكن است همین مقدار طی 2 دقیقه تكرار شود.
بی كربنات سدیم (Bicarbonate Sodium)
موارد مصرف: در احیاء طولانی شده – مسمومیت با ضدافسردگیهای سه حلقه ای TCA – اسیدوز سلولی آشكار و هیپركالمی
این دارو به علت عوارض جانبی زیاد در مراحل اولیه احیاء جایی ندارد.
مقدار و طریقه مصرف: در ابتدا1meq/kg به صورت وریدی داده میشود و سپس براساس جواب ABG و محاسبه كمبود باز meq/kg 0.5 از طریق وریدی انفوزیون میشود.
قطعا وجود نقد، امریضروری برای توسعه و پیشرفت یک شخص یا یک ملت به حساب میاد منتهی توجه به آیین و مومات نقد امری غیر قابلكتمان است و در مقابل، تمكین به نقدهای سازندههم امری پسندیده و گریز ناپذیره.
براین اساس افشاگری با رویه هایغیراخلاقی، توهین ، تخریب شخصیت و. در جامعه منجر به ترویج نگاه بدبینانه شده وتبدیل به هنجار می شود كه همین امر حتی به پرخاشگری و تندی نسبت به دیگری خاتمهپیدا میکنه و آستانه تحمل رو به شدت كاهش میده .
(( اگه افراد به این نكته توجه كنندكه اخلاق حرفه ای مقدمه ت و پیش درآمد آن به شمار میاد و ت نه تنها راهرسیدن به قدرت بلكه وسیله تحقق و اجرای فضایل اخلاقی است، شاید كمتر شاهداستفاده از ادبیاتی توهین آمیز باشیم.))
(((التماس تفکر)))
یکی از بچه ها راست می گفت کار کردن تو اورژانس برای یک تازه کاربیشتر از اینکه نیاز به سواد داشته باشه نیاز به نیروی بدنی داره که بتونی ۱۲ ساعت تمام سر پاباشی و تو بدو بدو و استرس کاری اورژانس کم نیاری! یکی از فواید اورژانس برای منکمردرد و پا درد بود، تو هیچ بخش دیگه ای انقدر از لحاظ بدنی خسته نمیشدم.همیشهبدو ورود به اورژانس برام سخت بود یه وقتایی که عصرهای جمعه می رفتم که کشیک شبوایستم وقتی همه رو می دیدم که برای تفریح و گردش اومدن بیرون و من دارم میرم کهوارد شلوغی و هیاهوی اورژانس بشم بدجوری دلم میگرفت ولی خوشبختانه همین که واردکار میشدم به چیزی جز مریضها فکر نمیکردم!
تخت،تروما،CPR،تریاژ ،۲ روز صبح، ۲ روز شب، ۲ روز آف این بود برنامه زندگی ۱ ماه ما. دیگه حسابروز و شب و چند شنبه بودن از یادم رفته بود.یه چیز لذت بخش برام این بود که شبهاییکه تا صبح بیدار بودیم یهویی سیاهی شب جای خودشو به سپیدی صبح میداد و این پیوند خوردنشب به صبح رو به عینه دیدن برام لذت بخش بود!!!
هر روز اورژانس برای خودش خاطره ست باکیسهای مختلف و آدمای مختلف. تو اورژانس با هر جور آدمی سرو کار داری از آدمایمتشخص گرفته که واسه هر کاری که می کنی تشکر میکنن تا آدمای پر مدعایی که هر کاریبکنی باز هم طلبکارن!
در کل به نظر من بیشتر از نود درصدمریضا آدمای پر مدعایی نیستند و به کاری که براشون میشه راضیند.چیزی که همیشهخستگی رو از تنم به در میکرد این بود که ببینم مریضا با حال خوب و راضی از اورژانسبرن! گاهی انقدر خسته میشدم که حتی نای جواب دادن به مریضا و همراهاشونونداشتم.یادمه تو کل اورژانس فقط سر یه مریض داد زدم یه پیرمردی بود که با مصیبتبراشNG زدم قرار بود برای گرافی ماده کنتراستبگیره . یهو اومدم دیدم NG شو درآورده پرت کرده تو سطل آشغال! دیگهنفهمیدم چی شد یک جیغ بنفشی سرش کشیدم که مریضای تختهای اینطرفی و اونطرفی برگشتندببینند چی شده؟ خودم از خودم تعجب کردم! این من بودم؟ وای عجب چسبید اون جیغه!!مثل اینکه گاهی وقتها لازمه آدم خشن باشه!
بعضی وقتها بچه ها به مریضایی که داروبه قصد خودکشی خورده بودن میخواستن ان جی بزنن با خشونت رفتار میکردن و میگفتنحقته می خواستی خودتو بکشی؟ پس حالا باید اینم تحمل کنی! ولی من دلم نمی اومداینطوری بگم!
اورژانس محیطی بود که با تمام وجود می تونستم حس کنم ((پرستاری))حرفه مقدسیه!
البته محیط اورژانس و مریضها مخصوصا مریضای ترومایی یه وقتایی واقعا ناراحتم میکرد روزی نبود که چندین تصادفموتورسیکلت نداشته باشیم.انقدر مریضای ترومایی میدیدم که دچار فوبی از هر چی ماشینو موتور سیکلت و خیابون شده بودم.وقتی تو خیابون راه می رفتم دلم میخواست به همهداد بزنم بگم: تو رو خـــــدا مواظب باشید یا به قول معروف مثل ادم رانندگی کنید!!
هر قسمتی از اورژانس ویژگی خاص خودشوداره! تختها که Turn Over بالایی داره ،تروما که بستگی به تصادفاتداره و CPR که باید آماده باش باشی که تا مریضبدحال اومد سه سوت همه کارهاش رو انجام بدی.
درسته که محیط اورژانس از نظر آموزشیخیلی جالب نبود ولی از نظر کار عملی خوبه!
خلاصه اینکه اورژانس ثامن رو با همهسختیها و خستگیهاش برام دوست داشتنی بود، الان که بعد از گذشت 9 سال یه وقتایی دلممیخواد دوباره برگردم به همون محیط دوستانه قدیمی
((قسمت اول))
خیلی وقتا از مدیران باتجربه میشنیدم كه معترضانه میگویند:كاركنان دیگر در كار انگیزه ای ندارند»، خب اگر این موضوع واقعیت داشته باشه،تقصیر مدیران و روشهای مدیریتی است نه كاركنان!
به نظر بنده بیانگیزگی كاركنان تقریبا ناشی از یكیاز این عوامل محیطی است: گزینش، هدفهایمبهم و نامشخص، نظام ارزیابی عملكرد، نظام قدردانی و پاداشدهی مدیران یا عدمتوانایی مدیر در نشاندادن و قبولاندن كارآمدی نظامهای ارزیابی و پاداشدهی انسازمان به كاركنان
بهترین روش برای درك وضعیت انگیزه كاركنان، وابستهدانستن آن به سازمان میباشد. زمانی كه رابطه مذكور قدرتمند است، كاركنان بهاحتمال بسیار زیاد انگیزه دارند، چنانچه این رابطه آنها ضعیف باشد، به احتمال زیادتلاش و عملكرد كاركنان با مشكل روبهرو می شود.
چنانچه نظام ارزیابی عملكرد داروخانه به منظور ارزیابیعوامل غیرعملكردی نظیر وفاداری، ابتكار یا شجاعت طراحی شده باشد، تلاش بیشترااما به نمره ارزیابی بالاتر منجر نخواهد شد. احتمال دیگر این است كه بعضی ازكاركنان، به غلط یا درست تصور كنند كه رییس آنها را دوست ندارد. در نتیجه، اینگونه كاركنان انتظار دارند تا رییس بدون توجه به تلاش و كوشش آنها نمره ارزیابیشانرا كم بدهد، پس یكی از علل احتمالی پایین بودن انگیزه كاركنان این است كه تصور میكنندهر چه زیاد كار كنند باز هم احتمال اینكه عملكردشان خوب ارزیابی شود، كم است
ادامه مطلب
سلام، عرض ادب و احترام خدمت شما دوستان و همراهان همیشگی ام.
میدونم خیلی خیلی دیر اومدم برای اینکه بعد از مدتها یا سالها، برای نوشتن
گفتنی ها بسیاره، اما به خاطر مسایلی که چندین سال پیش اتفاقافتاده بود که وبلاگ نویس ها در معرض خطرهای زیادی بودند تصمیم گرفتم دیگه هیچوقتهیچی اینجا ننویسم اما از اونجا که شما دوستان عزیز خیلی اصرار داشتید ، دوبارهتصمیم گرفتم بعضی وقتا بیام بنویسم البته شاید به مزاج خیلی ها خوش نیاد ولی بهعشق عزیزانم و برای دل خودم مینویسم.
مساله دیگه هم این که درطول این سالهایی که گذشت، حرف برای نوشتن خیلی زیادهولی اینکه چطور بنویسم و از کجا شروع کنم و اینا. حس و حال نوشتن رو ازم میگیره.
حالا بگذریم از این حرفا فعلا که من اینجام خوشباشیم ( یکی نیست بگه بابا یواشتر یه وقت خاکی نشی انقده خودتو تحویل میگیری. آخهکامنتاتو ببین اگه یه نفر برات نوشته بود چرا نیستی و تو این مدت گجا بودی ؟!).
این روزا یه مساله ای بدرقم اذینم میکنه اینکه تو دکتر باشی- پروفسورباشی- معروف باشی - اصلا محمد رضا گار باشی - هدیه تهرانی باشی - حتی مهشید توخوش نشین ها باشی - یا نه تاج الملوک خانم قهوه تلخ باشی اصلا همون هرکسی که باشیکافیه فقط مرد باشی تا اطرافیانی که اسمشون فقط مرد است بهت بگن این که من میگم فلان و بسارالبته مردانگیدر این برهه از روزگار به هرچه بیشتر پدرسوخته بودن، بودن، چاپلوس بودن، دو روبودن ، خلاصه داشتن هرچی صفت نفاق و بر هم زدن برادری ها و دوستی ها است، اطلاقمیشود .
البته به نوعی دارم با اینصفات میجنگم شاید که رستگار شوم.
این روزها بینهایت سرم شلوغه، این روزها خیلی روزهایسختیه، یعنی به نوعی آماده کردن مقدماتسفر برای رفتن به خونه جدید، شهر جدید و یا هم، سفری بس طولانی و غیر قابل برگشتبه وطن.
امسال درجشن آغاز سال نو میلادی جای دوستای عزیزم، خانم دکتر قویدل، خانم دکتر بابائی وجناب آقای دکتر آربی عزیزم حسابی خالی بود. اگر چه برای رسیدن به اهدافشون ازجمع ما پریده اند و ما شادمان از این پرواز موفق دلمان همواره در گرو خنده ها وبودنشان و حس نفس گرمشان و آرامش های نهفته در کلامشان بوده و دلتنگ هستیم. سالنو را با دلتنگی و به امید دیداری پر از شوق و موفقیت این عزیزان در عرصه هایمختلف (علم پزشکی)که موجب سردی چشم دوستان و کوری چشم دشمنان و بدخواهان میشود ، شروعکردیم.
بارانهای زمستانی که هر روز و هرشب بی مقدمه بر ما می بارند ان شاالله نوید سالی خوش میدهندو امیدوارم که در این سال نو سرهایمان از افکار منفی، دلهایمان از خستگی و تنفر، سینه هایمان ازدلتنگی و اضطراب، صدایمان از غم و ناامیدی، تنمان از خستگی و بی پناهی، چشمانمان از بی اعتمادی(گرچه اعتمادی دیگه بهکسی نیست) دستهایمان از بی کسی و عزیزانمان از رنج و بیماری و دشمنانمان از غفلت ونفهمی تهی شوند.
در ماههای پایانی سال جاری شمسی نحس و پر از اتفاقات بد و روزهای آغازین سالی جدیدکه سرنوشتش مشخص نیست چه می شود، شهر رشت گرچه دلتنک نبودن عزیزانی بود اما چهرهاش بس دگرگون از شلوغی حضور عزیزان هموطن شده اون هم تو این سرما و یخبندانی کههمه شهرهارو سفید پوش کرده. عزیزانی از هر گوشه ایران زمین که در مراجعاتشان به رشت وکلبه درویشی بنده حقیر، با گویش های گوناگون دلمان را از حضورشان هر چندبرای لحظاتی کوتاه شاد میگردند. گرچه ما به دلیل کثرت مراجعات در این روزها توانهمراهیشان را نداشتیم اما همه تلاشمان را برای خوب بودن کردیم.و از همشون تشکرمیکنم و ممنونم به خاطر گمک های نقدی و غیر نقدی ارسالیشون به بلوچستان(به مردمسیل زده عزیزمون) همراه، همدل و همدردمون بودند.
خلاصه این روزها از همه کس و همه چیز و همه جا خسته ام، جسممخسته است، انقد که داره روحمم آزار میده، هیچی آرومم نمیکنه مگه رفتن به یه دهکوچیک که امن امن باشه نه باد بیاد توش نه بارون تنهای تنها یه دو هفته ای بمونم ولعنت بفرستم به بانی و باعث اینهمه بدبختی و البته باید به خودم بگم که خود کرده را تدبیر نیست.شاید حساب هایم غلطبود و شناختم از ادما نمیدونم ولی هرچی فکر میکنم با منطقم عجیب تناقض داره.
با عرض سلام و عرض ادب خدمت بازدید کنندگان محترم
قبل از همه چیز بدهکار یه عذرخواهی از شما عزیزانجهت اینکه در وب نویسی حضور چندان فعالی ندارم هستم،البته به دلایل بسیارزیادیهمچون کمبود وقت و مشغله کاری زیاد وو.به هر حال عذر بنده حقیر رو پذیرا باشید.
امروز میخوام در مورد افراد یا مدیران شکاک یهسری حرفها رو به شما عزیزان بگم تا شاید باب فتحی باشه واسه اونایی که با همچینافراد نابکاری در ارتباط هستند.
خب، همیشه ﺑﺎﯾﺪ بدانید ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺁﺩﻡ ﺷﮑﺎﮎ ﮐﻪ ﺩﺭﻭﺍﻗﻊ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﻓﮑﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﯿﺪ ﭼﻮﻥ ﺷﮏ ﻭ ﺳﻮﺀﻇﻦ ﯾﮏ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﻓﮑﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ، ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺭﻭﺩﮐﻪ ﻓﺮﺩ ﺷﮑﺎﮎ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻫﻤﻪ ﺁﺩﻡﻫﺎ ﺩﺭ ﮐﻤﯿﻦ ﺁﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺁﺳﯿﺐﺑﺮﺳﺎﻧﻨﺪ. ﻣﺒﺘﻼﯾﺎﻥ ﺑﻪ ﻭﺳﻮﺍﺱ ﻓﮑﺮﯼ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩﺳﺎﺯﯼ ﺁﻧﻬﺎﺑﺎﯾﺪ ﺷﻔﺎﻑ ﻭ ﺭﻭﺷﻦ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ . ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻣﺪﺕ ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎ ﺷﻔﺎﻑﺳﺎﺯﯼ ﻫﻤﻪ ﺍﺑﻌﺎﺩﯾﮏ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﻓﺮﺩ ﺷﮑﺎﮎ ﺭﺍ ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻪﺗﺎﻥﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺷﮑﺎﮎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﻪ ﺍﺟﺰﺍﯼ ﮐﺎﺭﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﻧﻈﺮﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ ﭘﺲ ﭼﻪﻃﻮﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﻮﺩ؟ ! . ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺳﺶﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺩﺭﻃﻮﻻﻧﯽﻣﺪﺕ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺎﯾﺸﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺭﻭﺣﯽ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﯽﺁﺯﺍﺭﺩ ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﺑﺎﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺷﻔﺎﻑ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺍﯾﺮﺍﺩ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺑﻬﺎﻧﻪﺍﯼ ﺩﺍﺭﺩ . ﺷﻤﺎ ﻣﺪﺍﻡ ﺑﺮﺍﯼﺍﻧﺠﺎﻡ ﻫﺮ ﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﮔﻔﺘﻦ ﻫﺮ ﮐﻼﻣﯽ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺻﺮﻑ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﺳﻮﺀﻇﻦ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﻣﻮﺭﺩ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﻭ ﻭ ﺳﻮﺀﻇﻦﺍﺵ ﻭﺍﻗﻊ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﻃﻮﻻﻧﯽﻣﺪﺕﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﺍﯾﻦ ﻓﺮﺩ ﺷﮑﺎﮎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﺑﺎ ﺍﻭ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕﺁﺳﯿﺐﻫﺎﯼ ﺭﻭﺣﯽ ﺭﻭﺍﻧﯽ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ. ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺷﻦﮐﺮﺩﻥ ﺫﻫﻦ ﺍﻭ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﻭﻟﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﺟﺰ ﺍﺗﻬﺎﻣﺎﺕ ﺭﻧﮓ ﻭ ﻭﺍﺭﻧﮓ ﻭﻓﺮﺳﺎﯾﺶ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﻧﯿﺴﺖ. ﺩﺭ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺍﮔﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻃﻮﻻﻧﯽﻣﺪﺕ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺮﺩﺷﮑﺎﮐﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽﻫﺎﯼ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺁﻥﻃﻮﺭ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺩﺍﺭﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﯿﺪ ﭼﻮﻥ ﺷﺎﯾﺪﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩﻣﺪﺕ ﺑﺘﻮﺍﻧﯿﺪ ﺷﮏ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﻓﻊ ﮐﻨﯿﺪ ﺍﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﯿﻞ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﺍﯾﺠﺎﺩﮐﻨﻨﺪﻩ ﻭ ﺯﻣﯿﻨﻪﺳﺎﺯ ﺷﮏﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ. ﺭﺍﻩﺣﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ :ﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﺗﻼﺵ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ ﻣﻮﺭﺩﯼ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﯾﺎ ﻧﻪ، ﻫﺮ ﺟﻮﺭ ﺩﻝﺍﺕﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﮐﻦ . ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﮑﻞ ﺧﻮﺩﺕ ﺭﺍ ﺣﻞ ﮐﻨﯽ » ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﻏﺮﻕﺳﺎﺯﯼﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻣﯽﮐﻨﺪ، ﻭﺍﺩﺍﺭﺵ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﺷﮏﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺧﻨﺜﯽ ﺷﻮﺩ ﻭﯾﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺮ ﻭ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﺪﺍﻡ ﺑﻨﺎ ﺑﻪﺩﻟﺨﻮﺍﻩ ﺍﻭ ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﺪ، ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﮐﻮﺗﺎﻩﻣﺪﺕ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﺪ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺎﺑﻮﺩ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺯﻣﯿﻨﻪﻫﺎﯼ ﺷﮏ ﺟﺪﯾﺪ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﻓﺮﺩﺷﮑﺎﮎ ﻣﺪﺍﻡ ﻣﻮﺭﺩ ﻫﺠﻮﻡ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻫﺮ ﺭﻓﺘﺎﺭﯼ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﺪ . ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎﺭﻓﺘﺎﺭﺗﺎﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺩﺭﻣﺎﻧﮕﺮ ﺭﺍ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻭﺳﻮﺍﺱﻓﮑﺮﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﮐﻨﺪ. ﺣﻮﺍﺱﺗﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺭﻭﺍﺑﻂ ﮐﺎﺭﯼ ﻭ ﺧﻂﻗﺮﻣﺰﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺍﺯ ﺭﻭﯼﻧﺪﺍﻧﻢﮐﺎﺭی برای ﻫﻤﮑﺎﺭﺗﺎﻥ ﺳﻮﺀﺗﻔﺎﻫﻢ ﺍﯾﺠﺎﺩﮐﻨﯿﺪ
شاد و پیروز وسربلند باشید در زیر سایه الطافالهی
چند وقت پیش یه خانومی اومد داروخونه و در حالیکه نسخهاش رو میداد گفت اگه زیاد طول میکشه نمیخوام چون آژانس دم در کلینیکوایساده. بهش گفتیم حدود 10 دقیقه طول میکشه و قبول کرد. قیمت نسخه رو من خودم زدمو خوشبختانه تائید لازم نداشت. حدود 2 دقیقه بعد خانم گفت که پس نسخه من چیشد؟اصلا نمیخوام بده نسخه رو برم از جای دیگه بگیرم. یه لحظه تعجب کردم،نسخه رودادیم بهش. هنوز از داروخونه خارج نشده بود که برگشت و با لحنی معترضانه گفت کهچرا نسخه رو قلم خوردگی کردید؟ بهش گفتیم که قلم خورد نشده، بلکه قیمت زده شده وهیچ مشکلی نداره و میتونید از هر داروخونهای داروهاتون رو تهیه کنید.
خانمحرف ما رو قبول نکرد و گفت که حالا که نسخه قلم خورد شده دیگه نمیتونه اون رو بهداروخونهی دیگهای ببره و گفت نسخه رو بدید فقط سریع که آژانس دم دره. قبول کردیمو نسخه رو ضرب الاجلی و خارج نوبت جمع کردن که خانم صداش در نیاد. دستورهای دارورو هم خودم نوشتم و خانم رو صدا کردم تا پول نسخه رو بگیرم و کار خانم زودتر راهبیوفته. خانم پرسید خارجیه داروها رو دارید؟ گفتم بعضی از قلمها میتونه خارجیباشه. خانم گفت پس خارجیش رو بدید. داروها عوض شد و معادل خارجیش رو دادیم. دوبارهقیمت زدم و مابه التفاوت داروهای خارجی رو محاسبه کردم. قیمت جدید نسخه رو به خانمگفتم و خانم بدون هیچ عجلهای پولهاش رو درآورد و شروع به شمردن پولها کرد و به منداد. پولها رو شمردم و به خانم گفتم که مقدار پولها درست نیست و پولها رو به خانمدادم تا دوباره بشمره. خلاصه خانم حدود یه ریع ساعت همه ما رو معطل کرد و کارشتقریبا دو برابر معمول طول کشید.
متاسفانه بعضی از مراجعین داروخونه خیلی عجلهمیکنن و این ممکنه باعث اشتباه بشه. داروخونه میوه فروشی یا بقالی نیست که همونلحظه وزن کنیم و بدیم دست مشتری. هر نسخهای که پذیرش داروخونه میگیره باید از نظرتاریخ نسخه، تاریخ اعتبار، هویت مریض( برای نسخه های آزاد) و خیلی چیزای دیگهبررسی بشه. بعدش باید نسخه قیمت بخوره، سهم سازمان، سهم بیمار، مابه التفاوتداروها و داروهای آزاد مشخص بشه، اگه نیاز به تائید اینترنتی داره، تائید گرفتهبشه، بعدش داروها از قفسهها جمع آوری بشه، دستورات داروها به دقت خونده و رویداروها نوشته بشه، دوباره برای جلوگیری از هرگونه اشتباه باید داروها یک بار دیگهکنترل بشه و در مرحله آخر هزینه اون اخذ و اگه توضیحی لازم باشه به مریض داده بشه.
تمام این مراحل باید به دقت انجام بشه و هر گونهبی دقتی و عجله ممکنه به قیمت جون یک نفر تموم بشه. پس بهتره بعد از اینکهداروهاتون رو از داروخونه گرفتید به آژانس زنگ بزنید.
شاد و پیروز و سربلند باشید در زیر سایه الطافالهی
مشکلات دارویی
با عنایت به اینکه بسیاری از مطالب بهعلت عدم اطلاع کافی از طرف برخی خوانندگان وبلاگ به عنوان اتهام مطرح گردیده است، هموارهبه صورت علامت سوالی در ذهن جمع کثیری از مردم بوده است، فرصت پیش آمده را به فالنیک گرفته تا شاید از این طریق بتوانم پاسخی به سوال های به حق مردم شریف وغیرتمند بلوچ داشته باشم.
الف) عنوان مطلب نادرست می باشد: در حال حاضردر شهرستان چابهار حداقل یازده داروخانه به شرح ذیل مشغول فعالیت هستند کهطبق ضوابط دانشگاه علوم پزشکی نظارت و به تمامی شهروندان سرویس دهی می نمایند.
1) داروخانه شبانه روزی شفا:داروخانه ی مذکور طرف قرارداد با تمامی ارگان ها و بیمه ها بوده و به صورت 24ساعته به تمامی بیماران سرویس دهی می نماید.و از داروخانه های قدیمی این شهرستانبه شمار می رود.
2) داروخانه رازی (دکتر پور کدخدائی):قدیمی ترین داروخانه سطح شهر چابهار که پس از چند بار تعطیل شدن با مدیریتی جدید دوباره دایر و درحال ارائه سرویس دهی به بیماران و مردم شریف شهرستان می باشد.
3) داروخانه حکیم: از 5 سال پیش باساختمان پزشکان خیام شروع به کار نموده است و در حال حاضر به دلیل واقع شدن درساختمان مذکور شاهد مراجعین بیشتری نسبت به داروخانه رازی می باشد.
4) داروخانه شبانهروزی کریم زاده : واقع در خیابان خیام، رو به روی بنیاد مسکنو شهرسازی
5) داروخانه درمانگاه سیدالشهدا واقع درخیابان امام خمینی ،نرسیده به مسجد امام حسین (ع)
6)داروخانه مکران جنب بیمارستان سینا ابتدای خیابان خیام
7) داروخانه درمانگاه تامین اجتماعی
8) داروخانه دکتر قاسم لو :واقع دربیمارستان امام علی (ع)
9) داروخانه دکتر رضاییان واقع در گلشهر جنب مجتمع گلبهار
10) داروخانه دکتر صادقی واقع در پاساژ دوستخواه جنب سینما قدیم
11)داروخانه دکتر محقق واقع در خیابان توحید نرسیده به پمپ بنزین شیلات
12)داروخانه سینا خیابان امام خمینی رو به روی کلینیک تخصصی سینا
ب) داروخانه ی شبانه روزی: لازم به یادآوریاست که در حال حاضر هیچ گونه مرکز درمانی و یا مطب شبانه روزی در سطح شهر دایر نمیباشد و داروخانه های موجود بجز داروخانه های شبانه روزی، شهر نیز به تبع آن تامادامی که تمامی بیماران و همشهریان مراجعه کننده به مراکز درمانی و مطب های سطحشهر داروهای خود را تهیه نمایند باز می باشند.( حداکثر تا ساعت21) و پس از آن تنهامرکز درمانی که در شب باز است اورژانس بیمارستان امام علی (ع) می باشد و داروهایمورد نیاز بیماران نیز در داروخانه ی نیمه شبانه روزیدکتر قاسم لو که واقع در خود بیمارستان است موجود،و ارائه می گردد.
باز بودن داروخانه ها در خارجاز ساعاتی که مراکز درمانی در شهر مشغول فعالیت هستند تنها باعث اصرار افرادناآگاه به خوددرمانی می گردد که یکی از بزرگترین مشکلات فرهنگی مردم ایران در خصوصمصرف دارو می باشد.
ج) نحوه ی ارائه ی مشاوره به بیماران: نحوهی ارائه دارو در داروخانه های سطح شهرستان مشابه تمامی داروخانه های کشور است واینجانب نیز با نظر برخی خوانندگان (بخش نظرات یا ارتباط با ما) در این خصوص کاملاموافقم که سیستم ارائه دارو در هیچکدام از داروخانه های کشور مناسب نمی باشد. درکشور های پیشرفته همچون آمریکا و کانادا و . دارو نه به صورت نسخه که به صورتآنلاین (اینترنتی) توسط پزشک در پرونده ی هر بیمار ثبت می گردد و پس ازمراجعه ی هر بیمار به داروخانه، دکتر داروساز علاوه بر نسخه ی جدید بیمار از سابقهی بیماری و مصرف سایر داروهای بیمار نیز مطلع می گردد و قادر است ضمن بررسیتداخلات احتمالی و مشاوره با پزشک بهترین دستورات ممکن را به بیمار به صورت شفاهیو ثبت روی جعبه دارو ارائه نماید. لازم به ذکر است که هزینه ی این عمل برای هر قلمدارو مبلغی در حدود سه تا پنج دلار است (در حدود دلار برای یک نسخه چهار قلمیمعادل 35000 تومان.) و به دلیل داشتن سیستم بیمه های پویا در این کشورها تمامی اینمبالغ توسط بیمه پرداخت می گردد. اینجانب آرزو می نمایم تا در ایران نیز با پیشرفتخدمات آنلاین و احساس تعهد بیشتر سیستم های بیمه ای ( بسیار ناقص) به سلامتبیماران این امر محقق گردد. یادآوری می گردد که هزینه ی مشاوره برای نسخه ها (گاهیبا بیش از ده قلم) حداکثر مبلغ 1350 تومان می باشد که متاسفانه بیمه های کشور ازپرداخت همین مبلغ بسیار ناچیز هم شانه خالی می نمایند. امید است وزارت بهداشت باتوجه به طرح کارآمدی در خصوص ارائه بهتر دارو به بیماران زمینه های اجرای هرچهبهتر آن را در سراسر کشور فراهم آورد.
د) محاسبه بیمه ای اقلام دارویی: متاسفانه همانگونه که عنوان گردید سیستم بیمه یدرمانی در ایران بسیار ناکارآمد و ضعیف می باشد و بسیاری از داروهای خارجی و حتیداخلی از تعهدات بیمه خارج است. اینجانب ضمن موافقت با بسیاری از بیماران وخوانندگان در خصوص بودن این نقص در سیستم ارائه دارو، عنوان می دارم که این امراصلا سلیقه ای نیست و هیچ داروخانه ای نمی تواند به سلیقه ی خود دارویی را بیمه ویا خارج از بیمه محاسبه نماید. تمامی نسخه ها به صورت کامپیوتری ثبت می گردد وقوانین مربوطه به صورت آنلاین در برنامه ی ثبت دارو هر هفته به روز رسانی می شود.امیدوارم روزی شاهد بهتر شدن خدمات این شرکت ها در ایران باشیم
ه) قیمت داروها: قیمت دارو نیز از مواردیاست که فقط توسط مراجع قانونی تعیین می شود و به صورت لحظه ای در سیستم کامپیوتریداروخانه ها در هر هفته به روز رسانی می گردد. این قیمت در سراسر کشور یکسان است.قیمت هر قلم دارو در سال به طور متوسط یک تا سه نوبت افزایش می یابد. از آنجا کهبرخلاف اجناسی که مثلا در سوپرمارکت ها با تاریخ انقضا حداکثر شش ماهه عرضه می شودتاریخ انقضا داروها بین سه تا پنج سال می باشد. و مثلا یک نمونه قرص با تاریخانقضا پنج ساله ممکن است پس از دوسال از زمان ساخت توسط شرکت های دولتی پخش داروبه داروخانه ها ارسال گردد، در حالی که قیمت ثبت شده روی جلد دارو مربوط به دو سالپیش می باشد. حال آنکه در این مدت حداقل دوبار این دارو افزایش قیمت داشته است.اینجانب از نگارنده نامه و تمامی همشهریان عزیز که شبهه ای در این خصوص دارند.دعوت می نمایم در خصوص قیمت هر دارویی که سوال دارند مطرح نمایند تا مدارک مربوطهبه استحضار و رؤیت ایشان رسانده شود.( تمامی فاکتورهایشرکت های دارویی دارای قیمت خرید و قیمت فروش برای هر دارو می باشند.)
و) فضای داروخانه: همشهریانی که به سایرداروخانه های استان همچون داروخانه های سرباز،ایرانشهر،وزاهدان مراجعه نموده اندگواهی می نمایند که برخی داروخانه های سطح شهرستانها از نظر ظاهری و فضای فیزیکیاز بسیاری از این مراکز مناسب تر و بزرگتر می باشند. ولی از آنجا که این جانب نیزهمچون همشهریان کمال گرا می باشم. فضای موجود را کافی نمی دانم و از این که درهنگام همه گیری بعضی از بیماری ها در ساعاتی از روز شاهد ازدحام مریض در داروخانههستم خوشحال نمی باشم.( البته این در حالی است که داروخانه ی شبانه روزی دکتر کریمزاده در اغلب ساعات روز خلوت است و بیماران حاضر به پیمودن راه کوتاه بین دوداروخانه(رازی ،وشبانه روزی دکتر کریم زاده نیستند.) و تنها راه حل این مشکل راایجاد مرکز درمانی دیگری شامل مطب پزشک و ساختمان پزشکان می دانم.
ز) نظارت بر داروخانه: جهت استحضارهمشهریان عزیز چابهار، تمامی داروخانه ها مورد بازرسی سرزده ی بازرسان محترم ادارهبازرگانی، واحد نظارت بر داروی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان و معاونت غذا و دارواستان حداقل چند بار در سال مورد ارزیابی قرار می گیرند. علاوه بر این ها بازرسانمحترم شبکه ی بهداشت شهرستان نیز هر هفته بدون اطلاع قبلی از این مراکز بازرسی بهعمل می آورند. همچنین سایر نهادهای مرتبط نیز دارای بازرسان ویژه ای هستند کهسالانه چندین بار از داروخانه های استان بازدید می نمایند. لازم به ذکر است کهسختگیری به داروخانه ها بسیار بیشتر از سایر فروشگاه های سطح شهر بوده به گونه ایکه تمامی وسایل موجود در داروخانه باید از مراکز دولتی و معتبر تهیه و توزیع داروو وسایل بهداشتی خریداری و تماما با برچسب های وزارت بهداشت به مشتریان عرضه شود.همچنین تمامی موارد فوق در خصوص قیمت ها، بیمه ها در خاتمه سخنی دارم با همشهریانعزیزی که از من و سایر همکارانم در هر داروخانه ای چه در شبانه روزی دکتر کریم زاده وچه در بقیه داروخانه ها به دلیل عدم تحویل بعضی از داروهای درخواستی شان بدون نسخهی پزشک گله مند هستند، به استحضار این عزیزان می رسانم علی رغم سود داروخانه درفروش این دارو ها برخلاف بعضی از همکارانم در سایر داروخانه های استان، اینجانب بهقسمی که در خصوص نحوه هر چه بهتر ارائه خدمات داروئی و بهداشتی غذائی خورده امپایبند بوده و از ارائهی هر دارویی یا موادی که سلامتی این عزیزان را به مخاطرهاندازد خودداری می نمایم. امیدوارم این بزرگواران قصور این جانب و همکاران را کهاز سر دلسوزی برای خود ایشان است بر ما ببخشایند. همچنین امیدوارم این عزیز و سایردلسوزان شهرستان چابهار نظرات سازنده ی خود را نه به صورت تهمت های تشویش کنندهاذهان عموم که به شکل نصیحت و پیشنهاد از هر طریقی به اینجانب ابلاغ نمایند تاانشاالله راه گشایی باشد در ارائه هر چه بهتر سرویس های دارویی وبهداشتی و موادغذائی به شهروندان فهیم شهرستان چابهار و حومه.
پله اول رو که این چیه و برای چیه رو خیلی ها میتونن رد کنن، اما وقتی مکالمه طولانی تر میشه، خطر هم بیشتر میشه؛
آیا پرسنل درست آموزش دیده که بدونه موارد بعد از پله اول رو حتما باید ارجاع بده؟
آیا پرسنل اونقدر درباره اهمیت ارجاع پاسخگویی توجیه شده که حاضر بشه لذت اقناع بیمار و احساس خوشایند مقبولیتش رو به قیمت رد کردن برچسب دکتر و کنار بذاره و نقطه قطع مکالمه و ارجاع برای مشاوره رو قبل از اینکه کار پیچیده تر بشه به سرعت مشخص کنه؟
خوب اینا همه کمک میکنه یک مشاوره غلط ارائه بشه،
حالا از دید بیمار هم ببینیم جریان چطور به نظر میرسه؛
اولا داروخانه رو مکانی میبینه که میتونه راحت و مستقیم سوالاتی که براش در مورد دارو و بیماریش و نگرانی هاش در میون بذاره
بعد متاسفانه تضمینی برای اینکه اطلاعاتی که میگیره درسته یا نه وجود نداره، هم از این نظر که منبع درستی رو برای دریافت اطلاعات انتخاب کرده و هم از این نظر که داروساز هم با توجه به اطلاعاتی که از بیمار دریافت میکنه مشاوره درستی بده، هم مکان داروخانه رو درنظر بگیرین (که اصلا آرامش لازم برای وقت گذاشتن و خصوصی بودن مکالمه که در خیلی موارد لازمه طولانی شدن مکالمات میان بیمار و داروساز هست نداره)، از طرفی در نبود مسئولیت قانونی یا شاید نفع مستقیم در سیستمی که تمام اختیارات و مسئولیتها بعهده پزشک هست، داروساز دلیلی نمی بینه حتی در مواردی که وقوف کامل داره مسئولیت توصیه مستقل بکن-نکن رو در مورد شرایط بیمار بعهده بگیره.
آموزش به پرسنل کار خیلی درستیه، آموزش پله اول کاربرد دارو، موارد احتیاط و .
تمام اینها باعث کاهش اشتباه در نسخه پیجی
خوشایند شدن کار نسخه پیچی
ارائه توصیه های بی ضرر به بیمار تحت نظارت داروساز
و بالا رفتن استاندارد کار در داروخانه و رضایت بیشتر بیماران خواهد شد.
اما باید توجه داشت همیشه باید محدوده مجاز مکالمه علمی با بیمار رعایت بشه.
شاید برای بیان صحبتهای اینچنینی بعضی افراد دنبال بهانه یا مناسبت خاصی بگردند. چیزی مثل چند سالگی وبلاگ یا(هرچیز دیگه).نمی دونم!
مهم هم نیست! یک سری حرفها هست که خواستم بی بهانه مطرح بشه و البته شاید این حرفها به همین پست ختم نشه و ادامه پیدا کنه. به هر صورت دوست دارم بیان کنم.
تا امروز حدود 5 ساله که کمابیش و با همه فراز و نشیب ها وبنویس هستم. و البته کمی بیش از 5 سال هست که وبنویسی در این فضا رو تجربه می کنم. راستش زود گذشته و کمی باورش برای خودم سخته! از اونجایی که اعتماد به نفس کاذب ندارم، می دونم که چه توی علم پزشکی و چه وبنویسی چندان شاخص نبودم و فقط سعی کردم در حد بضاعت خودم و برای دل خودم و البته به امید اینکه شاید برای کسی مفید باشم حضور داشته باشم! توی این مدت از اونجایی که عضو باشگاهی نیستم و تعلقات گروهی خاصی ندارم، شاید کمتر امکان برخورد چهره به چهره با پزشکان و وبنویسان نام آشنا برام فراهم شده که تنها مورد شاخص اون شرکت در آزمون دانشگاه علوم پزشکی تهران بود!
البته در این سالها سعی کردم وبلاگهای پزشکی وغیر پزشکی روهم دنبال کنم تا از فضای مجازی عقب نمونم. این تجربه ها خاطرات شیرین زیادی برام داشته و البته معدود خاطرات تلخ! فکر می کنم علم پزشکی و گام گذاشتن در این راستا در زندگی شخصیت و روحیه تازه ای به من هدیه کرد. چیزی که توی هیچ محیط دیگه ای نمی شه دنبالش گشت. چیزهایی مثل صبر، وسعت دید، تحمل ناملایمات و بخشش و .
شاید این دیدم با زندگی واقعی تضاد داشته باشه، ولی بهترین لحظات عمرم رو لحظاتی که در این راه بودم می دونم و هنوز هم بااین کارم چه به عنوان بک کارشناس و چه ارائه خدمات داروئی به بیماران انرژی می گیرم و .
اما در مورد وبنویسی قضیه کمی متفاوته. راستش با اینکه دوستان خوبی توی این محیط دارم و تجربه های خوبی کسب کردم، اما گاهی از وبنویسی و حضور مجازی احساس بطالت می کنم. اما چرا؟
خوب تا جایی که از کسی تعریف کنی، همه چیز گل و بلبل و همه خوب و شاعر و ادیب و با احساس و . هستند
ولی کافیه بخوای چیزی بنویسی یا نظری بدی که خلاف ذائقه کسی باشه. اونوقته که اون گل و بلبل خیلی سریع جای خودش رو به اخم و غضب و تغیر و گاهی توهین و تحقیر و فحاشی می ده. متاسفانه احساس می کنم محیط وبنویسی محیطی است که اکثر افراد بیشتر به دنبال حاشیه ها هستند تا اصل داستان مثلا همین کار خودم یا چیزی شبیه به بازی فوتبال! برای امتحان شما به عنوان یک وبلاگنویس یه مطلب آموزشی عالی بگذار یا یک گزارش برنامه خوب. ببین چند نفر میان به وبلاگت و چند نفر از اونها نظر می دهند. حالا بعدش یک نقد !! خطاب به یک آدم معروف یا در مورد یک موضوع، جنجالی بذار و بازخوردها رو مقایسه کن. همه چیز گویا خواهد بود.
اما موضوع به همینجا ختم نمی شه. بعضی از برخوردها صورت می گیره که هر چند ظاهرش بی اهمیته اما وقتی به عمقش فکر می کنی خیلی توهین آمیزه!
- در وبلاگی نظری می گذاری و نظرت تایید نمی شه بدون هیچ توضیحی، حتی وقتی دلیلش رو جویا می شی بازهم جوابی نمی شنوی!
- در وبلاگی نظر می گذاری نظرت اول تایید می شه، ولی بعدا پاک می شه!
- رفتار کسی رو در یک پست به چالش می کشی بعد طرف می یاد با یک اسم جعلی به هفت جدوآبادت توهین می کنه!ووو
- طرف می یاد تو وبلاگت نظر می ذاره جوری از موضع بالا بهت نگاه می کنه که آره مثلا اتفاقی اومده وبلاگت یا اصلا وبت رو نمی خونه و به این بهونه اومده حالا بگذریم که مطمئنی بعضی هاشون واو به واو مطالبت رو می خوانند تا ازت یک چیزی گیر بیارن و .
- یک عکس ساده که به نظرت قشنگ می یاد می ذاری زیرش می نویسی عکس از . که ندیده اید! طرف می یاد بهت گیر می ده که تو ادعای عکاسیت می شه و اصولش به گوشت خورده یا نه و . !!!
چیزی که آدم رو اذیت می کنه اینه که افراد رو در روی هم خوبند و همه چیز عالی.همه خوبند، همه می خندند، حتی اونهایی که تو محیط مجازی برای هم تیزی می کشند دور هم نشستند و کلوچه و کیک و چایی می خورند! اما فضای مجازی همونیه که هست. همون توهین ها، همون کینه ورزی ها، همون از موضع بالا نگاه کردنها و . انگار ما وقتی پشت مانیتور هستیم و خیالمون راحته که کسی ما رو نمی بینه یک شخصیت دیگه که بعضا شخصیت واقعیمون هست را بروز می دهیم!
عذر می خوام اگه این پست با تلخی تموم می شه اما این مطلب ادامه داره و امیدوارم حداقل خودم بعد از نوشتن این مطالب و خواندن نظرات شما به نتیجه برسم.
به قلم:مدیر وبلاگ
((یـوســـف))
منتظربودم یه چیزی بیاد توی این کله که بیام و بنویسمش اما دریغ. انکار که خشکسالی شده
منتظرم کههمکارم نسخه رو بپیچه و آماده کنه تا تحویل مریض بدم. توی داروخانه داشتم بهداروهای کمیاب فکر میکردم. یهو یه ماشینی از کنار داروخانه رد شد. سرعتشو کم کردوایستاد. حدس زدم مریضیه که یه دارویی رو کم آورده و میخواد که دوباره بگیره. توی همینفکرا بودم که چی جواب بدم و چی بگم و . که طرف از ماشین پیاده شد و اومدداروخانه. با یه کمی اخم همراه با یه نیم لبخند که اگه کار دیگه ای داشت ضایع نشدهباشم گفتم بفرمایین. ازقیافش حدس زدم که میشناسمش.و آشنا هم بود
آقای دکترراستش شماره فلان همکارتونو میخوام گفتم که حقیقتش من نمیتونم شماره شخصی کسی روبهتون بدم. گفتن اصلا آقای دکتر خودتون که دکترین با اینکه به بچه ها گفتم آقای دکتر بهشون نمیاد اهل این کارا باشه ولی میگمخدمتتون. حقیقتش یکی از بچه ها نامزد داره (شستم خبردار شد که آخر این ماجرا چیه) حالا یه مشکلی براش پیش اومده و.اخمامو کردم تو هم و گفتم باردار شدن؟ گفتن بله متاسفانه. گفتم خوب چه کاریاز دست من بر میاد؟؟ گفتن آمپول پروستاگلندین میخوایم. لبخند زدم گفتم ما رو داروهایغیر قانونی کار نمیکنم.( در این بین همش به این فکر میکردم که آخه اون بچه بدبختی کهبا این وضعیت به دنیا میاد چی میشه؟ اون دختر بدبختی که این ننگ رو تا آخر عمرشباید تحمل کنه چی میشه؟ چه عاقبتی توی این جامعه براش پیش میاد اگه نتونه اینمساله رو به قول خودشون ختم به خیرش کنن؟ پسره حاضر میشه باهاش ازدواج کنه؟ اصلااومدیم و ازدواج کرد این ازدواج چه آخر و عاقبتی خواهد داشت؟ و ) آقای دکتریعنی جایی رو نمیشناسین که داشته باشه؟ تصمیم گرفتم حداقل کاری که میتونم براشونبکنم رو بکنم ( با اینکه هنوز تکلیفم در این مورد مشخص نبود ) بازار سیاه. یوسفجان جای دیگه - این نزدیکیا؟(انگار داره با پسر خالش حرف میزنه،باز اخمام رفت توهم) گفتم والا نمیشناسمو ادامه دادم: ببینین آقا، این دارو عوارض خیلی زیادیداره حتما باید تحت نظر پزشک تجویز بشه. فرمودن آره تهوع استفراغ اسهال خطرات قلبیتنفسی و . یهو یه جرقه تو ذهنم اومد. همکاری رو میشناختم که به قول خودمون ازاون عند خلافا بود ( البته فقط حدس میزدم با توجه به حس ششم قوی که دارم ) گفتمآقای فلانی، فردا تشریف بیارین تا من باهاشون صحبت کنم و شماره یه داروخونه رو تویفلان جا رو بهتون میدم فک میکنم که دکترش بتونه براتون جور کنه و.
همونطورشد چند روز بعد خوش و خرم اومد و گفت فلانی برام جور کرد.
حالامساله اینه در این موارد برخورد ما به عنوان یک داروساز یا یک کارشناس دارو یاهمان پزشک، باید با مریض چطور باشه؟ اینو کسی به ما یاد نداده. جزو دروسمون نبودهکه در موارد خاص یا حتی معمولی چه برخوردی باید داشته باشیم با وجود اینکه اکثرهمکاران ما وارد داروخانه میشن. من به شخصه به این مساله نگاه میکنم و میگم این زنعاقبتش در جامعه ما نابودیه اگه که کسی متوجه خطاش بشه. یه مذهبی از نظر خودش یهآدم معمولی از نقطه نظر خودش اون همکارمون از نقطه نظر دیگه شاید مادی شاید .
چه بایدکرد؟ چه باید گفت؟به کی باید گفت؟؟؟
- دارویتان را بشناسید: شما بهعنوان یک بیمار حق دارید بدانید هر یک از داروهایی که در نسخه شما نوشته شده است، چه دارویی است؟ به چه درد میخورد؟ محتوی چه نوع موادی است؟ فایده مصرف آن چیست؟ و چه عوارضی دارد؟ شما باید دستور مصرف درست دارو را بهطور دقیق از متصدی داروخانه سؤال کنید تا داروها را به روش صحیح و با فاصله زمانی مناسب میل کنید.
- شما حق دارید: اگر شما به دارویی نیاز داشته باشید و آن دارو در داروخانه موجود باشد، وظیفه مسئولان داروخانه است که بدون توجه به جنسیت، رنگ پوست، مذهب، سن، نژاد یا قوم و ملیت شما آن دارو را در اختیار شما قرار دهند البته به شرطی که آن داروها با تجویز و صلاحدید پزشک در نسخه شما یا در دفترچه بیمهتان درج شده باشد.
- دقت کنید: شما هم بهعنوان بیمار در مقابل مصرف داروها باید مسئولیت خود را احساس کنید. شما باید فعالانه تلاش کنید دارویی را که قرار است مصرف کنید، بشناسید و از روش مصرف آن و خطراتی که دارد آگاهی پیدا کنید، همه چیز را هم بر عهده پزشک و داروساز نیندازید، در نهایت این خود شما هستید که باید با هوشیاری، اطلاعات لازم را از این 2 منبع کسب کنید.
- اطلاعات بدهید: این وظیفه شماست که اطلاعات لازم را قبل از تجویز دارو به پزشک یا داروساز بدهید. اطلاعاتی که میتوانند در نحوه تجویز داروها مؤثر باشند.
بهطور مثال شما موظف هستید به پزشک یا داروساز گوشزد کنید که همزمان در حال مصرف چه داروهای دیگری هستید، اعتیاد به مواد خاصی دارید یا نه و یا آیا از طب مکمل یا داروهای گیاهی همزمان استفاده میکنید یا خیر. در این صورت، داروساز و پزشک میتوانند با توجه به همه این اطلاعات تصمیم درست را بگیرند و داروهایی را برای شما تجویز کنند که تداخل دارویی یا مسمومیت دارویی را برای شما در پی نداشته باشند. نباید تصور کنید مصرف دارو به این آسانیهاست. شما باید برای مصرف یک دارو بسیار محتاط باشید و اطلاعات بیشتری را در اختیار داروساز قرار دهید.[نشانههای آلرژی به دارو]
شما ممکن است عادات خاصی داشته باشید، برای مثال سیگار بکشید و یا به تازگی سیگار را ترک کرده باشید یا از چسبها و سایر محصولات حاوی نیکوتین استفاده کنید. شاید به تازگی یک رژیم غذایی سفتوسخت را برای لاغر شدن دنبال میکنید، در همه این شرایط باید این تغییرات ویژه در زندگیتان را به اطلاع داروساز برسانید تا داروی مناسب و بیخطر را دریافت کنید.
- داروساز، نسخهپیچ: بهطور کلی وظیفه داروساز است که نسخه پزشک را بخواند و داروهای موردنظر را از میان داروها انتخاب کرده و در اختیار شما قرار دهد ولی در بسیاری از داروخانهها برای سهولت و آسانی و سرعت در کار، تعدادی نسخهپیچ هم استخدام میشوند. این افراد تا اندازهای از اسم علمی داروها و نحوه مصرف آنها آگاهی دارند ولی در نهایت پس از خواندن نسخه از سوی این افراد و گذاشته شدن داروها در سبد مخصوص، این پزشک داروساز است که باید داروها را کنترل کندو نحوه مصرف را روی دارو بنویسد.
این نا آگاهی در محیط های بهداشتی وپزشکی کشور بیشتر خود را نشان می دهد. هنگامی که نا آگاهی با خجالت و شرم بیان مشکلات جنسی همراه می شود ، مشکلات دو چندان می نمایند.
- مرد میانسالی مراجعه کرده و اصرار دارد که آقا تشریف بیارید بیرون، درب ورودی به پشت باجه را باز کردم تا برم بیرون. باز میکنم و بعد از رفتنم میگوید:آقا ببخشید یک عمویی دارم که پیر است. دارویی برای تقویت جنسی میخواهد .من را فرستاده برایش بگیرم. ببخشید ها .شرمنده ام واقعا و
-زن جوانی وارد می شود. نگاهی به ویترینهای آرایشی می اندازد. مردد است. همکار زن در آن لحظه در داروخانه نیست. نگاهی به این طرف وآنطرف می اندازد و از داروخانه بیرون می رود.
- زن جوانی با استرس بسیار زیاد از داخل کیفش یک قرص ارکتو بیرون می آورد ونشانم میدهد. می پرسد این قرص برای چیست؟ جواب می دهم برای تقویت جنسی. تعجب میکند ودر همان حال خجالت میکشد. میگوید از لباس شوهرم پیدا کرده ام.
-زن جوانی سراغ مسئول فنی را میگیرد. با استرس در مورد رفتار جنسی خود توضیح میدهد و نگران که اقدامی برای جلوگیری از بارداری انجام نداده است. مصمم است که دارویی موثر برای جلوگیری دریافت کند. تقریبا هیچ اطلاعی از مسایل و راههای مختلف جلوگیری ندارد.
اینها تنها نمونه های کوچکی بود که روزانه در داروخانه با انها روبرو هستیم.
دادن اطلاعات نادرست ، درخواست های اشتباه، اصرار بر استفاده از دارویی خاص ، عدم توجه به توضیحات ما در مورد عوارض داروها و. بیشتر به این خاطر است که سخن گفتن از رفتار ( حتی مشروع وقانونی ) جنسی در جامعه ما یک تابو است. تابویی که حتی نزد پزشک و داروساز در مطب وداروخانه هم شکسته نمی شود. نتیجه منتهی می شود به رفتارهای پرخطر و البته ناقص و معیوب جنسی که در دراز مدت هم به خود شخص اسیب وارد میکند هم به استحکام وسلامت خانواده.
سخن در این باره بسیار است
شاد و پیروز و سربلند باشید.
و یا کی بیشتر از همیشه آرامش داشته ام ؟
این روزهای سخت کاری که پر آشوب ترین روزهای منند که بماند . در ذهنم زمان داروخانه دکتر ع.م که تو گلشهر بودم، و هم و غم زندگی رو نداشتم بود . ولی دیدم نه . اون موقع هم استرسهای زمان خودش رو داشت و الان چون به گذشته فکر می کنم بهتر بود
حقیقت اینه که کارم لااقل در این دنیا منو به سر منزل مقصود نمی رسونه اون دنیا رو هم نمی دونم .
اوایل که آدم شروع می کنه یک سری حرفهای کلیشه ای که همه می زنند خودم هم می زدم مثلا این که علاقه دارم و دوست دارم و لذت می برم و . دعای بیماران . ووو.
بعد چند سال که فقط یه اعصاب خراب برای آدم میمونه و باز مجبوری تحمل کنی همه اون دوستت دارم ها برای تو هم کلیشه میشه.
و می بینی که گاهی حتی نفرین هم شنیده ای که فلان فلان بشوی که مرا سوراخ سوراخ کردی یا داروهائی که بهم دادی اصلا به دردم نخورد ،به جای اینکه بیماریم درست بشه بدتر شدم،خلاصه هرچی کاسه کوزه رو رو سرت میشکنند غافل از اینکه این داروهارو پزشک معالجش برایش تجویز کرده نه من یا داروساز.
و دنبال این هستی که کم دردسرترین شغل رو برای کار انتخاب کنی و یا مثل بعضی از همکاران سابقه بالا تو بیمارستان به جای پرستار بودن حتی ترجیح میدهی در داروخانه داروهای بخشها رو بپیچی
چون اینجا تنها برای دل خودم می نویسم امروز از خودم می پرسم آیا از راهی که انتخاب کرده ای خوشحالی؟؟ یا تو بیمارستان مثل سابق پرستار میشی؟یا نسخه پیچ داروخانه،یا برای همیشه سوپر مارکت دار؟؟
اما حقیقت اینست که واقعا نمی دانم .!
می خواهم با علاقه کار کنم ولی حجم زیاد کار اجازه نمی دهد . می خواهم وقت بیشتری بگذارم ولی ندارم،
تنها همینکه درست انجام می دهم کافیست در هر حال خدارو شاکرم
حسبنا الله ونعم الوکیل
سوال خوبی است. ببینید، بسیاری از مواد دارویی سبب اختلال نعوظ، کاهش میل جنسی و اختلال انزال میشوند، هر چند مکانیسم آن در بسیاری از موارد ناشناخته است و مطالعات کنترل شده کمی در این زمینه انجام شده است. ناقلهای شیمیایی اعصاب مرکزی شامل هیدروکسی تریپتامین، نورآدرنالین و دوپامین در عملکرد جنسی دخالت دارند و ممکن است با داروهای آنتیسایکوتیک یا ضد روانپریشی و ضد افسردگی و داروهایی که از طریق اعصاب مرکزی یعنی مغز موجب کاهش فشارخون میشوند، تداخل کنند و عملكرد جنسی مردان را مختل كنند.
سایمتیدین از جمله داروهایی است كه ضد گیرندههای هیستامینی H2 است و موجب کاهش میل جنسی و اختلال نعوظ میشود. به نظر میرسد علت این عارضه ناشی از عملکرد ضد هورمون جنسی مردانه این دارو و افزایش پرولاکتین خون است. داروهای دیگری که موجب اختلال نعوظ میشوند، استروژنها و داروهای با اثر ضد هورمون جنسی مردانه مانند کتوازول و سیپروترون استات است.
بله، داروهایی که برای درمان بیماران مبتلا به پرفشاری خون به کار میرود، کم و بیش بیماران را به اختلالات نعوظ دچار میکند. داروهایی مانند متیلدوپا و کلونیدین از طریق تاثیر بر هیپوتالاموس 10 تا 25 درصد مردان، سبب اختلال نعوظ آنان میشود. رزرپین موجب کاهش ذخیره کاتکولامینها مانند دوپامین و آدرنالین و 5 هیدروکسی تریپتوفان و در نتیجه اختلال نعوظ میشود. همچنین رزرپین از طریق ایجاد افسردگی نیز سبب ناتوانی جنسی و اختلال انزال میشود. داروهای ضد پر فشاری خون در برخی موارد از طریق تاثیر روی عضلات صاف سبب اختلال نعوظ میشود. داروهای بلوککنندههای کانالهای کلسیم یکی از این گروه داروها است. داروهایی مانند فنوکسی بنزامین و فنتولامین نیز موجب ناتوانی جنسی و اختلال انزال (انزال به داخل مثانه) میشود. داروهای مهارکننده گیرندههای بتا آدرنرژیك مانند پروپرانولول و آتنولول بیشتر از طریق تاثیر محیطی، موجب اختلال نعوظ میشوند.
داروهای مدر کمترین عارضه را از نظر ایجاد اختلالات جنسی در میان داروهای ضد پرفشاری خون دارند. از مدرهای تیازیدی مانند هیدروکلروتیازید بهعنوان داروهای کنترلکننده فشارخون كه سبب اختلال نعوظ و کاهش میل جنسی میشود، میتوان نام برد. مدرهای کاهشدهنده دفع ادراری پتاسیم مانند اسپیرینولاکتون حداکثر در 30 درصد مردان، اختلال نعوظ ایجاد میکند. این داروها میتوانند سبب کاهش میل جنسی شده و موجب بزرگ شدن ها و درد در آنها شوند. در برخی مطالعات 31 درصد از افرادی که برای درمان افزایش فشارخون، فقط از مدرها استفاده میکردند، دچار ناتوانی جنسی شدهاند.
داروهای موثر بر عروق چطور؟
اگر بخواهم درباره این داروها بگویم، باید به داروهای مهارکننده گیرندههای بتا یا بتابلوکرها اشاره میکنم. از این گروه، پروپرانولول، قویترین دارویی است که در مقایسه با هم گروههای خود مانند آتنولول، پیندولول و متوپرولول بیشتر موجب ناتوانی جنسی میشود. این دارو در 15 درصد از موارد ممکن است سبب اختلال نعوظ شود. بلوککنندههای گیرندههای آلفا نظیر دوکسازوسین ممکن است با تاثیر بر اعصاب سمپاتیک، موجب بهبود نعوظ شوند. مهاركنندههای آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند کاپتوپریل و انالاپریل بر نعوظ تاثیر ندارند.
بله، داروهای آرام بخش میتوانند سبب ناتوانی جنسی و کاهش میل جنسی و اختلال انزال شوند که این عارضه ناشی از آثار تسکینی، افزایش پرولاکتین و تاثیر روی دستگاه عصبی خودکار و اعصاب مرکزی است. همه داروهای ضد افسردگی به درجات گوناگون سبب ناتوانی جنسی، کاهش میل جنسی و تاخیر در ارگاسم یا اوج عمل جنسی یا از بین رفتن آن میشوند. بنزودیازپینها مانند دیازپام، اکسازپام، لورازپام و كلردیازپوكساید و همچنین مپروبامات که از گروه داروهای کاربامات و ضد اضطراب است، سبب کاهش میل جنسی و همچنین سبب ناتوانی جنسی میشوند.
بله، به ویژه کلوفیبرات از جمله داروهایی است که برای درمان افزایش چربی خون مصرف میشود كه در 14 درصد از افراد موجب ناتوانی جنسی شده است.
نکته مهمی که باید یادآوری کنم این است که در میان افرادی که به علت بیماریهای قلبیعروقی از داروهای مربوطه استفاده میکنند، آشنایی آنان با عارضه ناتوانی جنسی ناشی از این داروها موضوع شایعی است و حتی در برخی از این موارد، افراد برای برگشت توانایی جنسی خود، دارو را کنار میگذارند. تعداد زیادی از داروها میتوانند در پی عوارض نا خواسته آنها سبب اختلال نعوظ شوند، به طوری که ممکن است تا 25 درصد از علل ناتوانی جنسی در افرادی که به کلینیکهای ناتوانی جنسی مراجعه میکنند، دارویی باشد.
ویاگرا و داروهای مشابه آن از وقتی که به بازار دارویی آمدند، تحول بزرگی در درمان ناتوانی جنسی مردان ایجاد کردند، اما برای اختلال عملکرد جنسی ن که ظاهرا بسیار شایع است، هنوز داروی مناسبی وجود ندارد. اکنون پژوهشگران میگویند یک گام به ساختن چنین دارویی نزدیکتر شدهاند.
تا به حال تلاشهای زیادی برای درمان دارویی اختلال کارکرد جنسی ن به عمل آمده است، اما در اغلب موارد این تلاشها ناموفق بوده است.
اکنون شرکت فایزر سازنده ویاگرا اعلام کرده است نمونه اولیه جدیدی از یک دارو را ساخته که امیدوار است اختلال کارکرد جنسی ن را درمان کند. این دارو که پژوهشگران آن را روی خرگوشها امتحان کردهاند، با افزایش جریان خون به دستگاه تناسلی خارجی، برانگیختگی جنسی را تشدید و زمان آن را طولانی میکند. البته این دارو برای همه انواع اختلال جنسی نه موثر نیست، زیرا افت جریان خون تنها یکی از هزاران دلیل اختلال کارکرد جنسی در ن است.
به گفته کارشناسان، داروی جدید نزدیکترین دارو به ویاگرا برای ن است.
بر خلاف مردان که در آنها نعوظ نقش اصلی را در سلامت جنسی دارد، در ن برانگیختگی جنسی تنها یک بخش از چرخه پیچیده جنسی به حساب میآید.
پژوهشگران این دارو را در خرگوشهای ماده امتحان کردند و نتیجه این بود که این دارو فرآیند طبیعی جنسی را با تشدید برانگیختگی جنسی ایجاد کرد. این دارو با مهار آنزیمی در بدن که جریان خون به ناحیه تناسلی را تحت کنترل دارد، میتواند جریان خون به دستگاه تناسلی را افزایش دهد و برانگیختگی جنسی را تشدید کند.
چرا جریان خون این همه مهم است؟
هنگامی که زنی از لحاظ جنسی برانگیخته میشود، پیامهای عاطفی و جسمی در مغز به بدن میگویند که جریان خون به دستگاه تناسلی را افزایش دهد.
هنگامی که جریان خون کافی به این ناحیه نمیرسد، رابطه جنسی دردناک و ناخوشایند میشود و ممکن است میل جنسی افت کند. به عبارت دیگر، جریان خون مانند یک کاتالیزور زیستی برای تجربه موفق جنسی عمل میکند. این حقیقت که داروی جدید به طور خاص جریان خون را در واژن افزایش میدهد، احتمالا باعث میشود که این دارو بیخطر باشد، زیرا بر دستگاه قلبی عروقی اثری نمیگذارد.
میل در برابر برانگیختگی
اما آیا پاسخ جنسی یک خرگوش با پیچیدگی عملکرد جنسی ن قابل مقایسه است؟
به گفته کارشناسان هم بله و هم نه. دهها سال است که از خرگوش ها برای بررسی سلامت جنسی ن استفاده شده، اما پاسخ جنسی آنها با عملکرد جنسی انسان فقط تا حدودی قابل مقایسه است.
مسیرهای عصبی تحریک جنسی در خرگوش با انسان شباهت دارد، اما کاملا مانند انسان نیست. همچنین نباید تاثیر مغز پیچیده انسان را بر کارکرد جنسی از نظر دور داشت. مشکل جریان خون تنها بخشی از اختلال کارکرد جنسی ن است.
به گفته کارشناسان، در انسان میل به داشتن رابطه جنسی معادل توانایی برانگیخته شدن جنسی نیست و در اکثریت ن مبتلا به اختلال کارکرد جنسی، مقصر کاهش برانگیختگی جنسی نیست، بلکه کمبود میل جنسی است.
گرچه داشتن میل جنسی و برانگیختگی آن هم در ن و هم در مردان مهم است. در مردان تشدید برانگیختگی جنسی در درمان ناتوانی جنسی موفق بوده است. افزایش جریان خون در آلت تناسلی مردان با داروهایی مانند ویاگرا، اختلال نعوظ را درمان میکند، اما به کار بردن همین روش در ن به معنای درمان قاطع مشکلات جنسی آنها نیست.
عوامل متعددی، هم زیستی و هم روانی، در ایجاد میل جنسی نقش دارند. از هر 10 زن یکی دچار کاهش میل جنسی است که به آن اختلال کم فعالی میل جنسی» میگویند و در حال حاضر درمان دارویی برای آن وجود ندارد، هرچند رواندرمانی ممکن است به رفع آن کمک کند.
هنوز زمان زیادی مانده است تا ن مانند مردان با خوردن یک قرص، مشکل عملکرد جنسی خود را حل کنند. اما بر اساس تحقیقات بالا، برای درصد کمی از ن که اختلال عملکرد جنسی آنها مربوط به کمبود جریان خون به دستگاه تناسلی است، درمان دارویی ممکن است در فاصله زمانی کوتاهتری در دسترس قرار گیرد.
ترجمه: دکتر زهرا عباسپور تمیجانی
منبع : ABC News
داروهای بدون نسخه، داروهایی هستند که شما برای دریافت آن ها نیازی به ارایه ی نسخه ندارید.
این داروها که بر اساس قوانین نظام دارویی هر کشور انتخاب می شوند، به نام داروهای بدون نسخه در داروخانه ها شهرت دارند یا در اصطلاح " داروهای روی پیشخوان " و در اختصار OTC (Over-the-counter) نام دارند.
درباره ی این داروها، توجه به چند نکته مهم برای تمام مصرف کنندگان، لازم است:
1- از مصرف داروها بیشتر از مقدار تجویز شده بپرهیزید. مطلب شایع شده، خوردن قرص در هر وعده (سه بار در روز) است که بعضی ها دو یا سه عدد در هر وعده استفاده می کنند با این تصور که احتمالا اثر بهتری خواهد داشت!
2- همواره داروها را دور از دسترس کودکان نگه دارید.
3- داروی شما مخصوص بیماری شما است و دلیلی ندارد که همان اثر را بر بیماری فرد دیگری داشته باشد، بنابراین هرگز داروی خود را برای دیگران تجویز نکنید.
4- نوزادان، اطفال، افراد سالخورده، ن باردار و شیرده و افراد مبتلا به بیماری های مزمن(مانند فشار خون، دیابت، نارسایی کبدی و کلیوی و.) به عنوان گروه پُرخطر شناخته شده و باید در مصرف داروهای OTC حداکثر احتیاط را به عمل آورند.
5- اگر به علت ابتلا به بیماری مزمنی باید به طور مداوم داروهای مشخصی استفاده کنید(مانند قرص های کاهنده فشار خون یا قند خون، داروهای قلب، داروهای ضد سرطان و.)؛ پیش از مصرف هر گونه داروی OTC با پزشک معالج خود و یا دکتر داروساز م کنید. امکان دارد داروی مورد نظر با داروهای مصرفی شما تداخل اثر داشته باشد و به دلیل کاهش یا افزایش آثار آن ها مشکلات جدی به بار آورد.
6- برای حفظ کیفیت و اثر دارو، آن را در شرایط مناسب نگهداری کنید. شرایط، اغلب روی بسته بندی دارو قید می شود.
7- در صورت مشاهده ی هر گونه تغییر در کیفیت دارو (رنگ، طعم، بو و شکل ظاهری) از مصرف آن بپرهیزید.
8- بیشتر افراد به دلیل درد و برای تسکین دردهایی مانند سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی و مفاصل، تورم و تب، از داروهای مُسکن (بدون نسخه) استفاده می کنند اما لازم است یادآوری کنیم که مصرف این داروها بیش از 10 روز برای بزرگسالان و بیش از 5 روز برای کودکان مجاز نیست. حتما اگر 3 تا 4 روز استفاده کردید، با پزشک یا داروساز م کنید تا خطری پیش نیاید.
9- دارو درمانی در بیماران سالمند نیازمند توجه خاصی است. سالمندان حدود 50 درصد از داروهای با نسخه را مصرف می کنند و اغلب نسبت به واکنش های نامطلوب دارویی حساس تر هستند. تغییرات در شیوه اثر و جذب داروها، حساسیت گیرنده ها و نارسایی در ثابت نگه داشتن محیط داخلی به دلیل تغییر سن، همگی سبب می شوند که در سالمندان تغییرات وسیعی در پاسخ به داروها پیدا شود.
10- افزایش نسبی چربی در بدن سالمندان سبب افزایش انتشار داروهای محلول در چربی و کاهش انتشار داروهای محلول در آب می شود؛ برای مثال، نیمه عمر داروی دیازپام در سالمندان بالاتر است.
دکتر علی حائری - رییس دانشکده علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
چگونه از دارو بیشترین اثر درمانی را با کمترین عوارض جانبی به دست آوریم؟ دارو، چه با نسخه پزشک تجویز شود، چه بدون نسخه پزشک قابل دریافت از داروخانه باشد، هرگز بیخطر نیست. همواره این احتمال وجود دارد که داروها در کنار اثرات مثبت و درمانی، عوارض جانبی، واکنش های حساسیتی و تداخل با غذاها، نوشیدنی ها و یا سایر داروها را ایجاد کنند.
ذکر این نکته بسیار مهم است که کودک، بیمار بزرگسال کوچک شده نیست، به عبارت دیگر هر داروی مربوط به بزرگسال را نمی توان با کم کردن میزان مصرف (دوز) آن به کودکان بخورانید. کودکان معمولا نسبت به مصرف دارو مقاومت نشان می دهند. برای راحت تر شدن کار، بعضی داروها را می توانید با آب یا شیر رقیق کنید و به کودک بخورانید که البته در این مورد حتما با دکتر داروساز داروخانه م کنید.
چه مقدار از دارو را باید مصرف کرد؟
مقدار دارویی که بیمار باید مصرف کند توسط پزشک محاسبه و در نسخه قید می شود. تنها کاری که بیمار باید انجام دهد این است که دقیقا مطابق با توصیه پزشک و داروساز، دارو را مصرف کند، یعنی اولا در هر بار مصرف، مقدار داروی تجویز شده را به طور کامل مصرف نماید و ثانیاً طول درمان توصیه شده را به پایان برساند.
مصرف داروی تجویز شده
بیمار باید مطابق دستور پزشک داروی خود را به مقدار تجویز شده مصرف نماید، زیرا مصرف کم یا زیاد داروها به نفع بیمار نیست. در صورتی که دارو کمتر از مقدار تجویز شده مصرف شود، ممکن است نتواند عوارض بیماری را علاج کند و در نتیجه زمان بیماری طول بکشد و یا حتی بدتر شود. همچنین بیمار نباید تصور نماید که اگر بیش از مقدار توصیه شده دارو مصرف کند زودتر سلامتی خود را به دست خواهد آورد، زیرا مقدار تجویز شده به میزان کافی است و اگر بیش از اندازه مصرف شود موجب تشدید عوارض جانبی ناخواسته و مسمومیت می شود.
رعایت میزان مصرف دارو، در مورد قرص ها و کپسول ها مشکل زیادی به دلیل ثابت بودن میزان دارو در آن ندارد، ولی در هنگام مصرف مایعات دارویی، بیمار باید دقت داشته باشد که به اندازه تجویز شده مصرف کند. برای این کار باید توجه داشته باشد پیمانه را کاملاً پر از دارو بکند. در مواردی که از قاشق به عنوان پیمانه استفاده شود، باید نوع قاشق را در نظر داشته باشد، چون قاشق های مختلف از نظر حجم با هم متفاوت هستند.
چه موقع باید دارو مصرف کرد؟
زمان مصرف دارو و فاصله زمانی هر بار مصرف به طور کامل توسط پزشک مشخص می شود که بیمار باید آن را رعایت کند، زیرا با مصرف یک وعده دارو، مقداری دارو وارد بدن می شود و به مقابله با عامل بیماری می پردازد. بعد از چند ساعت مقداری از آن توسط بدن مصرف و یا دفع می گردد.
در نتیجه مقدار داروی مفید و موجود در بدن کاهش می یابد که با مصرف وعده بعدی دارو، مقدار آن دوباره در بدن افزایش یافته و به مقدار مفیدش می رسد. بنابراین مصرف نکردن دارو در وعده های توصیه شده (عمدی یا غیرعمدی) ممکن است روند دارودرمانی را با شکست مواجه سازد.
بنابراین باید در رعایت فواصل و وعده های مصرف دارو نهایت تلاش به کار گرفته شود و در صورت فراموشی یکی از وعده ها، با داروساز و یا پزشک در مورد نحوه ادامه مصرف دارو م شود تا مشکلی پیش نیاید.
بعضی افراد هستند که با مشاهده اولین علائم بهبودی، داروی خود را خودسرانه قطع می کنند. بعضی دیگر هم با مشاهده اولین عوارض جانبی داروی خود را قطع می نمایند. هر دو گروه کار نادرستی را انجام می دهند، زیرا تنها پزشک است که می تواند تشخیص دهد آیا درمان کافی بوده یا نه.
افرادی که با اولین علامت بهبودی داروی خود را قطع می کنند، در معرض خطرات زیادی مثل بازگشت مجدد (عود) بیماری و یا حتی خطرناک تر شدن آن هستند، مثال بارز در مورد آنتی بیوتیک ها است. در صورتی که طول درمان توصیه شده رعایت نشود بیماری ممکن است با شدت بیشتری عود کند، و بدتر از آن، ممکن است حتی بیماری نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم شود که در این صورت نیاز به مصرف داروهای قوی تر، هزینه درمان بیشتر و تحمل عوارض بیشتر را در پی خواهد داشت.
داروها معمولاً دارای عوارض جانبی ناخواسته ای هستند که مشاهده این عوارض دلیل نامناسب بودن دارو نیست. تنها کاری که بیمار باید با مشاهده عوارض جانبی انجام دهد این است که موضوع را با پزشک در میان گذارد. در بعضی موارد ممکن است نیاز به قطع دارو و یا عوض کردن دارو باشد، ولی اغلب موارد نیاز به این کار نیست. تنها موضوع این است که بیمار نباید داروی خود را خودسرانه قطع کند.
قطع مصرف دارو
قطع مصرف برخی از داروها نیاز به تمهیداتی دارد. این گونه داروها در صورتی که بلافاصله و به طور ناگهانی قطع شوند، باعث بروز عوارض ناخوشایند در بیمار می شوند، حتی گاهی ترک خودسرانه دارو چند سال درمان را بی اثر می کند و نتیجه زحمات پزشک و بیمار از بین می رود. مثلا قطع ناگهانی داروی صرع (تشنج) می تواند موجب گردد که چندین سال دارودرمانی بی نتیجه شود. این مسئله در مورد داروهای کورتیکو استروئید (کورتون) هم وجود دارد. حتی گاهی در مورد پمادهای جلدی نیز رعایت آن لازم است. بنابراین قطع دارو باید مطابق دستور پزشک باشد.
نگهداری دارو
نگهداری داروها نیز جزو مسائل با اهمیت است، زیرا در صورتی که داروها در محل مناسبی نگهداری نشوند، زودتر از موعد خراب می گردند، بنابراین دارو درمانی شکست می خورد. شرایط نگهداری بسیاری از داروها بر روی بسته بندی دارو و یا برگه راهنمای آن ها نوشته شده است.
داروهای یخچالی باید حتماً در یخچال نگهداری شوند، اما باید از یخ زدن آن جلوگیری کرد. بهترین محل برای نگهداری دارو، دور از قسمت یخگیر است. در این موارد باید به این مسئله دقت کنید که داروها را در محلی از یخچال که توجه بچه ها را جلب کند، قرار ندهید. داروهای غیریخچالی باید دور از نور، آفتاب و حرارت نگهداری شوند. محل هایی مثل کابینت هود آشپزخانه محل مناسبی برای دارو نیست. بیشتر داروها به نور و حرارت حساسند و ممکن است زودتر از موعد خراب شوند و یا حتی به مواد سمی تبدیل شوند.
سئوالاتی در مورد مصرف دارو
در مورد داروهای تجویز شده توسط نسخه پزشک (داروهای نسخهای) نخستین گام برای شروع درمانی موثر و بیخطر این است که سوالاتی نظیر پرسش های زیر را از پزشک خود بپرسید:
- نام دارو چیست و چه اثری بر بیماری شما دارد؟
- چگونه، در چه زمان هایی و برای چه مدت باید دارو را مصرف کنید؟
- آیا لازم است حین مصرف دارو از مصرف غذاهای خاص، کافئین (در قهوه و چای)، و سایر داروها (چه نسخهای، چه بدون نسخه)، خودداری کنید؟
- آیا بین مصرف دارو باید از انجام فعالیت های خاصی نظیر رانندگی یا استعمال دخانیات پرهیز کنید؟
- اگر در حال مصرف هر نوع داروی دیگری هستید، آیا نسخه جدید، با دارو یا داروهای قبلی شما تداخل اثر ندارد؟
- آیا داروی مصرفی عارضه جانبی خاصی دارد؟ اگر چنین است در صورت بروز آن چه باید کرد؟
- آیا مصرف دارو بر توانایی های جسمی و روانی یا بر شرایط خواب شما اثری خواهد گذاشت؟
- اگر احتمالا یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید چه باید کرد؟
- آیا دستور مکتوبی درباره مصرف دارو وجود دارد؟ (یا حداقل از پزشک یا داروساز خود بخواهید که دستورات مصرف و نام داروها را به طور واضح برایتان بنویسد).
همیشه به خاطر داشته باشید که برای جلوگیری از بروز هر گونه اشتباه، باید دستور مصرف و اثر هر دارو، به طور مجزا و خوانا روی برچسب آن نوشته شود.
مواردی که پزشک و داروساز باید مطلع باشد
- اگر به بچه شیر میدهید، یا باردار هستید.
- اگر به دارو یا غذای خاصی حساسیت دارید.
- اگر مبتلا به بیماری دیابت، بیماری های کلیوی یا کبدی و یا دیگر بیماری های خاص میباشید.
- اگر به طور مداوم از داروی دیگری استفاده میکنید.
- اگر برنامه غذایی خاصی دارید، یا از کمک های غذایی خاصی استفاده میکنید.
- اگر از دخانیات استفاده میکنید.
نوشته :معصومه ایت الهی
والدین معمولا به شیرخواران و نوپایان که قشر آسیبپذیری محسوب میشوند و نمیتوانند به درستی علایم بیماری خود را توصیف کنند، سرخود داروهایی میدهند که اصلا کار صحیحی نیست، چرا که عوارض داروهای شیمیایی و حتی داروهای گیاهی در کودکان شدیدتر و شایعتر است.
بعضیها تصور میکنند که داروخانهها سوپرمارکت هستند و پزشک معالج هم یک واسطه نهچندان موردنیاز است که تنها هزینه ویزیت را میگیرد، اما این باور صحیح نیست.
در بازار دارویی کشور ما، داروهای بسیاری بدون نسخه به فروش میرسند، اما نباید فراموش کنید دارو مادهای شیمیایی است که در بدن واکنشهای شیمیایی مهمی به وجود میآورد.
اطلاعات شما از داروها تنها در حد اینکه آشناهایتان قبلا چطور آن را مصرف کردهاند، خلاصه شده و از تاثیرات آن ماده شیمیایی بر اعضای مختلف بدن بیخبرید.
والدین معمولا به شیرخواران و نوپایان که قشر آسیبپذیری محسوب میشوند و نمیتوانند به درستی علایم بیماری خود را توصیف کنند، سرخود داروهایی میدهند که اصلا کار صحیحی نیست، چرا که عوارض داروهای شیمیایی و حتی داروهای گیاهی در کودکان شدیدتر و شایعتر است.
در ادامه چند مورد از مهمترین این داروها را برایتان فهرست کردهایم.
هیچوقت سرخود به فرزندتان آسپیرین بچه یا هر داروی دیگری که حاوی آسپیرین است را ندهید، مگر آنکه پزشک معالج او، تجویز کرده باشد. آسپیرین، کودک را در معرض سندرم رِی (reye) -یک بیماری نادر اما مهلک- قرار میدهد. تصور نکنید داروهای مخصوص کودکان که در داروخانهها بدون نیاز به نسخه پزشک تجویز میشوند آسپیرین ندارند. قبل از دادن هر دارویی به فرزندتان، باید حتما بروشور دارو را مطالعه کنید تا از ترکیبهای تشکیلدهنده آن مطلع شوید. در مورد برخی داروها، آسپیرین با نام شیمیایی سالیسیلات» یا اسیدسالسیلیک» نشان داده میشود. اگر با خواندن بروشور دارو از وجود داشتن یا نداشتن آسپیرین در دارو مطمئن نمیشوید، میتوانید از پزشک معالج یا داروساز حاضر در داروخانه سوال بپرسید. برای درمان تب و سایر ناراحتیهای فرزندتان، بهتر است در مورد استفاده از داروی ایبوپروفن یا استامینوفن با متخصص اطفال م کنید. یادتان باشد هیچگاه به کودک زیر شش ماه ایبوپروفن ندهید.
2- داروهای ضدسرفه و سرماخوردگی بدون نیاز به نسخه
والدین نباید بدون داشتن نسخه، داروهای ضدسرفه یا سرماخوردگی را به شیرخوار یا نوپای خود بدهند، زیرا تحقیقات دانشمندان ثابت کرده این داروها هیچ تاثیری در بهبود علایم سرفه و سرماخوردگی نوزادان و شیرخواران ندارند و ممکن است خطرناک هم باشند، خصوصا اگر مقدار و مورد مصرف این داروها اشتباه باشد. علاوه بر عوارضی چون سرگیجه، خوابآلودگی، ناراحتی معده، کهیر و حساسیت پوستی، ممکن است کودک در اثر مصرف این داروها دچار تپش قلب شدید، تشنج یا مرگ شود.
3- داروهای ضد تهوع
به هیچوجه به فرزند خود داروهای ضدتهوعی که در خانه دارید یا از داروخانه گرفتهاید را ندهید، مگر آنکه پزشک متخصص کودکان آن را تجویز کرده باشد. در بیشتر بچهها، حالت تهوع و استفراغ گذراست و نیازی به دارو خوردن نیست، اما اگر فرزندتان زیاد استفراغ میکند و بدنش کمآب شده، او را به متخصص اطفال نشان دهید.
4- داروهای بزرگسالان
بعضی از والدین تصور میکنند داروهای بزرگسالان و کودکان از لحاظ ترکیب شیمیایی کاملا مشابهاند و فقط میزان مصرف آنها به سن افراد بستگی دارد. چنین افرادی به تجویز خودشان، داروی بزرگسالان را به مقدار کمتر به فرزندشان میدهند و انتظار دارند با این کار فرزندشان بهبود یابد. این تصور را دور بریزید. باید بدانید که دوز مصرف هر دارو به سن و وزن فرد بستگی دارد. از طرفی میزان ماده موثره هر دارو در نوع بزرگسالان، کاملا از نوع کودکان متفاوت است. حتی غلظت قطرههای نوپایان هم با نوزادان متفاوت است و مصرف دلخواه دوز هر دارو، عوارضی جدیای دربردارد.
داروهایی که برای هر بیمار دیگری- حتی کودکی همسن فرزندتان یا خواهر و برادر او- و همچنین داروهایی که متخصص برای درمان بیماری دیگری در کودکتان تجویز کرده را نباید برای وضعیت فعلی فرزندتان مصرف کنید، زیرا عوارض نامطلوبی را به بار میآورند.
6- داروهای تاریخگذشته
به محض گذشتن تاریخ مصرف هر نوع دارویی، آن را به مراکز جمعآوری دارو تحویل دهید. اگر هم تاریخ انقضای دارو هنوز نرسیده اما رنگ، شکل (مثلا پودر شده) یا بوی دارو تغییر کرده است، نباید دیگر آن را مصرف کنید. داروها را به سیستم فاضلاب وارد نکنید، زیرا باعث آلودگی منابع آب آشامیدنی میشوند.
7- استامینوفن یا ایبوپروفن اضافی
در ترکیب برخی از داروها، مقداری استامینوفن هم گنجانده شده تا تب و درد کودک زودتر برطرف شود. بنابراین به هیچوجه سرخود علاوه بر دارویی که پزشک تجویز کرده است، به فرزندتان استامینوفن یا ایبوپروفن ندهید.
8- داروهای جویدنی
داروهای جویدنی یا هر دارویی که به شکل قرص عرضه میشود، خطر خفگی را برای فرزند شما به همراه دارد. بنابراین قبل از دادن هر نوع قرصی به شیرخوار یا نوپای خود از پزشک متخصص اطفال یا داروساز بپرسید که آیا خرد کردن قرص و آمیختن آن با غذای جامد یا نوشیدنی اشکال دارد یا نه؟ اگر مخلوط کردن قرص با غذا عیبی نداشت، کاری کنید فرزندتان تمام آن مقدار غذایی که دارو با آن مخلوط شده را بخورد تا دوز کافی هر نوبت را دریافت کند.
9- شربت اِپیکا (عرق الذَهَب)
شربت اپیکا، تهوعآور است و در گذشته برای از بین بردن مسمومیت استفاده میشد، اما امروزه متخصصان برای مقابله با مسمومیت، استفراغ عمدی را نمیپذیرند و در مورد این دارو هم میگویند که عوارض آن بیشتر از فوایدش است.
با توجه به اینکه اغلب ما در طول روز این وضعیت را تجربه میکنیم معمولا به فکر چارهای برای رفع خستگی خود میافتیم و به دنبال راهحلی برای کسب مجدد انرژی هستیم.
سایت اینترنتی هلت می آپ در یک مقاله جدید فهرستی از انرژیزاترین میوهها را منتشر کرده است که میتوانند انرژی و چابکی را به سلولهای شما بازگردانند. این میوههای انرژیزا عبارتند از:
- موز: تمام مربیان ورزشی توصیه میکنند که پیش از شروع تمرینات، یک عدد موز بخورید. موز منبع غنی از کربوهیدراتها است و در راس فهرست میوههای انرژیزا قرار دارد.
- هندوانه: خوردن این میوه، طراوت و شادابی ایجاد میکند و منبع غنی از ویتامین C است. همچنین هندوانه ذخیره آب فوقالعادهای است که مانند یک آبادی در وسط بیابان، امیدوارکننده است.
- سیب: این میوه از منابع غذایی بسیار مهمی است که میتواند به آرامی انرژی در بدن آزاد کند و همچنین سرشار از ویتامین C، B و پتاسیم که انرژی مورد نیاز بدن را تامین میکند.
- پرتقال: این میوه نیز نیروگاه» انرژی و ویتامین C است. به علاوه پرتقال حاوی مقادیر قابل توجهی فسفر، مواد معدنی و فیبر خوراکی است که به بهبود فعالیتهای سالم بدن کمک میکند.
- انبه: این میوه اصطلاحا شاه میوهها نامیده شده است. انبه سرشار از ویتامینهای B و C، کلسیم، پتاسیم، روی، فولیت و پروتئین است.
- آووکادو: این میوه نیز هر چند حاوی ذخایر قابل توجه چربی است اما چربی آن از نوع خوب است. آووکادو از جمله میوههایی است که به عنوان یک تقویتکننده انرژی، میتوان روی آن حساب کرد.
سازمان FDA این هفته اعلام کرد که موفق به دست یابی به نوعی قرص خوراکی شده است که البته زمین تا آسمان با سایر داروها و قرص های بازار تفاوت دارد…شاید اصلی ترین تفاوت این قرص با سایر داروها این باشد که قرص FDA هیچ بیماری را درمان نمی کند…بلی درست شنیدید وظیفه این قرص الکترونیکی وارد شدن به داخل بدن شما و سپس فرستادن وضعیت عمومی بدنتان به اسمارت فون شما از طریق امواج وایرلس است. از این طریق پزشکان می توانند از بسیاری از بیماری های احتمالی انسانها جلوگیری کنند. تا به این جای قضیه بسیار خوشایند و خوب است اما اگر این قرص در بدن شما باقی بماند یا یک سری عوارض جانبی را برای شما در پی داشته باشد چه؟ محققان این قرص الکترونیکی را از میکروچیپ قابل هضم، مقداری سیلی برای تبادل اطلاعات، منیزم و مس ساخته اند که دو مورد آخر می توانند بسیار برای بدن ضرر داشته باشند علی الخصوص که مس به کار رفته مس دو ظرفیتی است. محققان اطمینان داده اند که در صورت رعایت رژیم غذایی مناسب بعد از مصرف این قرص خود به صورت کاملا طبیعی به همراه املاح معدنی و اوره بدن دفع خواهد شد…بسیاری از افراد این میکروچیپ را تحولی در صنعت پزشکی دانسته اند به طوری که می تواند با یک ساعت گردش در بدن شخص رژیم غذایی مناسب وی برای یک هفته آینده اش را بر روی اسمارت فون او نمایش دهد…از خطرات احتمالی او را آگاه کند…فشار خون وی را در لحظه اندازه گیری کرده و توصیه هایی به شدت مفید را به همراه داشته باشد… شرکت FDA تا کنون زمان عرضه این محصول را اعلام نکرده است و علاوه بر آن اطلاعاتی از قیمت آن نیز در دسترس نیست
برگرفته از وبسایت دلنیا
درباره این سایت